Er zijn van die dagen die je niet snel vergeet. Die je in je benen voelt, in je longen, en nog weken later terugziet op foto’s waar je breed op lacht. Onze beklimming van de Puy de Sancy is zo’n dag. Het begon bij Le P’tit Cham, een gezellig hostel in Mont-Dore: een plek waar de koffie sterk is en de wandelschoenen altijd modderig. Na een inspannende klim bereikten we de top van de Puy de Sancy. De vulkaanregio van de Auvergne lag letterlijk aan onze voeten, zo mooi was het uitzicht. De beklimming van de Puy de Sancy is pittig, maar de omgeving is zo mooi dat je de vermoeidheid bijna niet voelt.
Auvergne, wandelparadijs
De Auvergne is een van de mooiste streken van Frankrijk. Ver van de drukte van de Côte d’Azur of de Alpen. Hier vind je rust, ruimte en ruige natuur. En: de Auvergne is nog niet ontdekt door het massatoerisme. Het gebied ligt in het hart van het land en barst van karakter. Uitgestrekte weilanden, oude dorpen, kastelen, rivieren. En vooral: veel vulkanen. Veel mensen kennen de Auvergne van de kaas, de thermale baden of de stilte. Maar steeds meer wandelaars ontdekken het als paradijs voor tochten. Het is een streek die uitnodigt tot bewegen. Tot buiten zijn. Je voelt het meteen als je aankomt: hier is de lucht schoner. Het licht zachter. Het ritme trager.
Chaîne des Puys
Een van de bekendste natuurgebieden in de Auvergne is de Chaîne des Puys. Een indrukwekkende rij van meer dan tachtig slapende vulkanen. Niet zo groot en hoog als de Alpen, maar juist daardoor goed te belopen. Ze liggen als groene kegels verspreid over het landschap. De bekendste is wellict de Puy de Dôme. Sommige svulkanen zijn cherp en steil, andere zacht glooiend. De hele keten is sinds 2018 met recht UNESCO-werelderfgoed. En midden in dat gebied ligt de hoogste top van allemaal: de Puy de Sancy.
Puy de Sancy
De Puy de Sancy is een slapende reus. Met zijn 1886 meter is het de hoogste vulkaan van het Franse vasteland. Het is een stratovulkaan – opgebouwd uit lagen lava en as – maar al duizenden jaren niet meer actief. Vandaag de dag is het een paradijs voor wandelaars, natuurliefhebbers en wintersporters. In de winteris de berg bedekt met sneeuw. Mont-Dore verandert dan in een populair skioord, met pistes voor beginners en gevorderden.
In de zomer komt een ander gezicht van de Puy de Sancy naar boven. De groene flanken zijn dan bezaaid met bloemen, en de wandelroutes trekken mensen uit heel Frankrijk. Er zijn goed gemarkeerde paden, van ontspannen familie-uitstapjes tot pittige bergtochten. De GR 4 is er een van. Mountainbikers vinden ook hun weg op de hellingen. En bovenop wacht altijd het uitzicht: 360 graden natuur, met bij helder weer zicht tot aan het Centraal Massief en zelfs de Alpen.
De berg is ook een bron van water. Aan zijn voet ontspringen de riviertjes La Dore en La Dogne. Zij vormen de bron van de bekende rivier de Dordogne. Ondergronds bevindt zich een netwerk van bronnen en riviertjes. Je voelt dat het hier leeft, zelfs als het stil is. De Puy de Sancy is niet alleen een top die je beklimt, maar een landschap dat je ervaart. Elke meter omhoog is een ontdekking. En dat gaan we vandaag beleven tijdens de beklimming van de Puy de Sancy.
Onze beklimming van de Puy de Sancy
De avond ervoor zijn we aangekomen in hostel Le P’tit Cham. Dit onderkomen ademt in alles naar outdoor. ‘s Winters verblijven hier de skiërs. Nu is het hostel gevuld met wandelaars uit allerlei windstreken. Er heerst een gezellige sfeer. Bij het diner horen we stoere verhalen van andere wandelaars. De maaltijd is simpel, maar voedzaam. Ideaal voor hikers die veel calorieën hebben verbrand.
De volgende morgen wacht ons een stevig ontbijt. Een mooie basis voor een inspannende tocht. Want de totale wandeling is weliswaar niet zo lang, maar we overbruggen wel bijna 600 hoogtemeters. Vanaf het vertrek zullen we alleen maar stijgen tot de top van de Puy de Sancy. En daarna volgt een lange afdaling naar het beginpunt.
Onze gids Fabrice wacht ons al buiten op. Lang haar, baard, pet, zonnebril. Hij ziet eruit als een rockster en dat klopt ook. “Ik speel gitaar in een band”, zegt hij, terwijl hij zijn rugzak over zijn schouder gooit. “Maar wandelen is mijn meditatie.”
We geloven hem meteen. Hij straalt iets rustigs uit, ondanks zijn ruige look. En gelukkig maar, want we gaan de hoogte in. Eerst volgen we een deel van de wandelroute GR 4. Een van de vele mooie langeafstandspaden in Frankrijk. Het doorkruist het Massif Central van oost naar west. We lopen vandaag maar een klein stukje van die route. Bij het informatiepaneel legt Fabrice uit hoe onze wandeling gaat worden. “Het wordt ruim 1,5 uur pittig bij de beklimming van de Puy de Sancy”, legt hij uit. Hij monstert ons en onze uitrusting. “Maar dat mag voor jullie toch geen probleem zijn?”
Inspanning
We doen de beklimming naar de Puy de Sancy in volstrekte stilte. Weinig andere wandelaars komen we tegen. Wellicht heeft het te maken met het vroege tijdstip. We zijn al om 8.30u vertrokken voor onze tocht. “Dat wordt straks wel anders”, zegt Fabrice geheimzinnig. “Dan zien we zeker meer mensen.” Het pad is technisch niet moeilijk. Het is goed onderhouden en biedt duidelijke markeringen. En elke bocht brengt weer een nieuw vergezicht.
De eerste meters gaan vlot. We zijn uitgerust en voelen onze benen nog niet. We kijken om ons heen en genieten van het landschap. Dit deel van de route loopt door een kaal landschap. Geen bossen met geurige dennen. Wel zien we regelmatig nog resten sneeuw en ijs op de hellingen. Fabrice vertelt ondertussen honderduit over de vulkaanregio.
Boven ons draaien buizerds op de thermiek. Het pad wordt smaller en steiler. Onze ademhaling wordt zwaarder. Fabrice loopt voorop. Hij fluit af en toe een melodie. Wij volgen, zwetend en puffend. Maar we klagen niet. We weten namelijk waar we naartoe gaan: de top.
We pauzeren bij een klein plateau. Rugzak af. Slokken water. De zon begint te branden. Het uitzicht wordt spectaculairder. In de verte zien we groene valleien, meren en andere bergen. Na die welverdiende pauze beginnen we aan het laatste stuk van de beklimming van de Puy de Sancy. Onze benen voelen zwaar. Maar we zien dat de top niet ver weg is. Dat geeft kracht. Stap voor stap. Even stoppen. Dan weer verder. Fabrice moedigt ons aan. “Niet denken, gewoon gaan.”
Gehaald!
En dan zijn we er. De top van de Puy de Sancy. 1886 meter hoog. We lopen naar een druk uitzichtplatform, vol wandelaars. Selfies, zonnebrillen, windjacks in alle kleuren. Maar ook: stilte. Want dat uitzicht… Het is niet in woorden te vangen. Rondom ons de oude vulkaantoppen. In de verte het groene profiel van de Cantal. “Ik had jullie toch al verteld dat we meer mensen zouden tegenkomen?”, zegt Fabrice. Verbaasd kijken we om ons heen. Een enkele trailrunner is ons voorbij gerend bij de beklimming van de Puy de Sancy. Maar verder niemand. Veel mensen op het platform zien er, zachtjes gezegd, ook minder sportief uit. Hoe komen zij naar boven? Fabrice wijst en dan zien we de kabelbaan. Zij zijn relaxt naar boven gegaan en naar het uitzichtplatform gewandeld!
We blijven lang. Zwijgend soms. Alleen maar kijken en foto’s maken. Eten en even uitrusten. De wind in ons haar, de zon op onze gezichten. Fabrice wijst vulkanen aan, noemt namen, vertelt verhalen. Hij heeft er duidelijk al vaak gestaan, maar zijn enthousiasme blijft puur.
Afdaling van de Puy de Sancy
De afdaling doen we niet alleen. Er zijn meer wandelaars die dezelfde route volgen. In een lang gekleurd lint lopen we het smalle pad over de graat. Sommige stukken zijn lastig. Zoals bij grote rotsblokken, waar handen en voeten nodig zijn om de passage te slechten. Er zijn veel trailrunners die ook deze afdaling willen maken. Ongeduldig moeten zij wachten op sommige stukken. Als er ruimte is, snellen ze de groep voorbij.
De benen beginnen te trillen. De knieën protesteren. Wie zegt dat afdalen veel makkelijker is dan klimmen? Toch voelen we ons niet moe. Dit was het waard. Na een tijd laten we de smalle rotsachtige paden achter ons. We dalen nu af over een breed pad in een groene vallei. Niet moeilijk meer, alleen maar genieten. Hier lopen duidelijk minder wandelaars. We hebben het gebied weer voor ons alleen.
Langzaam komt Mont-Dore weer in zicht. De daken, de stoom van de thermale baden, het vertrouwde silhouet van Le P’tit Cham. Nog een laatste stuk en dan zijn we weer bij ons hostel. We willen Fabrice een biertje aanbieden, maar dat slaat hij af. Hij heeft nog andere verplichtingen vandaag. We nemen afscheid en bedanken hem voor een geweldige ervaring. De beklimming van de Puy de Sancy zullen we niet snel vergeten. Die slaan we voor altijd op in onze herinnering.
Praktische vragen over de beklimming van de Puy de Sancy
De wandeling die wij hebben gemaakt is bijna negen kilometer lang. Hierover doe je bijna vier uur, want je stijgt 590 hoogtemeters. Het eerste deel gaat over een goed begaanbaar pad. Later wordt het pad steniger met smalle passages en enkele trappen.
Er is geen officiële routebeschrijving van de wandeling. Het eerste deel naar de top volgden wij de gemarkeerde GR 4 (rood-witte markering). Daarna daalden we via de vallei af terug naar ons startpunt. Deze route op Komoot is nagenoeg gelijk aan onze wandeling.
Technisch is het grotendeels geen moeilijke beklimming. De route loopt veelal over goed begaanbare paden. Rond de top zijn de paden smaller en komen rotsachtige stukken voor. Vooral door de bijna 600 hoogtemeters wordt de beklimming lastig. Daarom is deze wandeling alleen geschikt voor ervaren wandelaars met een goede conditie.
Het is mogelijk om met een kabelbaan vanuit Mont-Dore tot vlak onder de top van de Puy de Sancy te komen. Naar het uitzichtplatform is het dan nog een klein stukje lopen zonder al te veel klimmen.
Onderweg kom je geen horecagelegenheden tegen. Wij zagen wel in de verte, in de buurt bij de kabelbaan, een bergrestaurant. Dit leek gesloten te zijn. Neem daarom voldoende proviand mee. Zorg dat je veel water bij je hebt, zeker in de zomermaanden.
Dat kan heel goed in het hostel Le P'tit Cham. Het is een gezellig onderkomen waarin outdoorliefhebbers graag komen. De kamers zijn simpel en niet groot, maar ze beschikken wel over een privé-badkamer. Je kunt in het hostel goede en voedzame maaltijden nuttigen. Groot voordeel: vanaf de accommodatie kun je gelijk beginnen met de beklimming van de Puy de Sancy.
De plaats Mont-Dore ligt op een paar kilometer afstand. Daarin zijn diverse andere hotels te vinden, zoals:
Dit is het hele aanbod aan accommodaties in Mont-Dore.
We bezochten de vulkaanregio van de Auvergne op uitnodiging van Auvergne Rhone-Alpes Tourisme, Terra Volcana Tourisme, het departement Puy-de-Dome, Clermont Auvergne Tourisme en Massif de Sancy Tourisme. De inhoud van deze blog hebben wij onafhankelijk en objectief samengesteld op basis van eigen indrukken.
