Dolorama huttentocht: dag 1 van onze vierdaagse

Dolorama huttentocht: dag 1

Na een stevig, uitgebreid en lekker ontbijt zijn we klaar voor vertrek. De pensionhoudster van het perfecte pension Volgger in Rodeneck heeft lunchpakketten voor ons gemaakt. Ook heeft ze onze thermoskannen gevuld met koffie en thee. De zon schijnt flink, het belooft een prachtige dag te worden. We lopen naar de bushalte om de bus naar Zumis, het startpunt van de Dolorama huttentocht, te nemen.

Bij de bushalte raken we in gesprek met twee inwoners die ook een wandeling gaan maken. De Dolorama huttentocht kennen ze niet. Maar onze verhalen spreken hen aan. Wie weet gaan ze die ook eens maken. De bus blijkt opvallend vol met wandelaars die erop uittrekken. Gelukkig is er nog plaats voor ons. We laten onze gratis kaarten afstempelen en kunnen op weg.

Een deel van de busroute herkennen we, daar liepen we gisteren bij onze dorpsronde. Het laatste stuk gaat stijgend door het bos. In ongeveer 20 minuten bereiken we de laatste halte. Bij de parkeerplaats van Zumis zien we nog veel meer wandelfanaten. Even bekruipt ons een “vierdaagsegevoel”. In kolonne vier dagen rondwandelen in de Dolomieten trekt ons niet echt. Gelukkig kiezen de meesten voor een andere route. De mogelijkheden om vanaf hier te wandelen zijn namelijk ongekend.

Muziek in de berghut?

Het eerste stuk van onze wandeling gaat door het bos. Een groep uitgelaten jongelui haalt ons in. De meisjes zijn allemaal in Dirndl gekleed. Een bijzonder gezicht met hun rugzak om en hoge wandelschoenen aan. De jongens zijn natuurlijk in Lederhose. Ze hebben de gitaar bij zich. We verheugen ons al op een muzikale avond in de berghut!

Na een tijdje verlaten we het bos. Gelijk hebben we zicht op de prachtige Dolomieten. En dat blijft eigenlijk de rest van de dag zo. Net als de prachtig groene alpenweiden, waar de koeien vredig grazen. Geweldig om die bergen zo van dichtbij te mogen zien. Bij de moderne Starkenfeldhütte is het tijd voor “Kaffee mit Kuchen”. Vanaf het terras zien we diverse mountainbikers aan ons voorbij trekken. Het is een populaire sport hier in de bergen. En door de opkomst van de E-mountainbike voor steeds meer mensen weggelegd.

Forstwegen

Het eerste deel van onze route lopen we vooral over zogenaamde “Forstwegen”: brede, licht glooiende onverharde wegen die de boeren ook gebruiken voor hun transport. Vanaf de aan de route gelegen berghut Kreuzwiesenalm lopen we over smallere wandelpaden. Hierna komen we bijna niemand meer tegen de rest van de dag.

Bij een klein meertje maken we een fotostop. Het blauwe water met de schitterende bergen op de achtergrond geeft een prachtig beeld. Iets verderop staat een klein houten huisje. Voor het huis zit een man op een bankje. Als we voor het hek staan te kijken, wenkt hij ons. Beleefd als we zijn, gaan we naar hem toe.

Volgens de kaart is dit geen officiële berghut waar we wat zouden kunnen drinken. Toch vraagt hij gelijk wat we willen. Binnen staat een oude vrouw. Ze krijgt kunstmatig zuurstof toegediend. Ze zegt dat ze alleen een soort limonade heeft. Ze schenkt de glazen vol en we drinken een ondefinieerbaar drankje op. De man vertelt dat de vrouw vroeger hier wel een drink- en eetgelegenheid bestierde. Nu laat haar gezondheid het niet meer toe.

Niet aardig genoeg

Even later lopen twee jonge vrouwen langs. Ze vragen of ze hier wat kunnen drinken. De man gebaart van niet. Ze lopen daarom maar door. Hij legt ons uit dat hij ons van afstand wel aardig vond, en ons daarom uitnodigde voor een drankje. Blijkbaar bevielen de dames  hem dus minder goed. We hoeven niets te betalen, maar krijgen wel te horen dat de oude vrouw niet rijk is. Een verkapt verzoek om toch wat te geven. Dat doen we dus ook. Daarna vervolgen we onze route weer.

Het laatste deel van de eerste etappe van de Dolorama huttentocht gaat door het bos. Hier kunnen we dus minder genieten van het uitzicht. Daarnaast willen we nu wel snel bij de berghut zijn. Want we hebben er al een flinke dag op zitten. Dan zien we weer een aanwijzing. Het bord geeft aan dat de hut op nog anderhalf uur lopen ligt! We kijken op de klok en zien dat we dan pas rond 18 uur in de hut aankomen. Dat is een tegenvaller.

Een paar minuten later staat er weer een aanwijsbord. Nu is het nog maar een uur lopen. Dat verhoogt de stemming flink. En als we na een half uur de berghut in de verte zien liggen, weten we dat we het einde naderen.

Inderdaad: muziek bij onze Dolorama huttentocht!

De Maurerberghūtte ziet eruit alsof hij gloednieuw is. Als we dichterbij komen, horen we luid gezang. Het komt niet van de groep die ons heeft ingehaald. Er blijkt een vrijgezellenfeest aan de gang te zijn. Onder gitaarbegeleiding zingen ze hun kelen schor met liedjes waarvan we geen woord kunnen verstaan. De serveerster loopt zich in het zweet om de vele dienbladen met bier en schnaps te brengen. Als dat maar geen onrustige nacht gaat worden!

Wij nemen op het terras in de zon een welverdiend biertje. Vanuit onze stoel hebben we een prachtig uitzicht op de bergketens. Nu de zon aan het zakken is, komt er een fraaie, rode gloed op de rotsen. Wat een prachtig beeld!
Bij het diner is de groep vertrokken. Hoe zouden ze naar beneden zijn gegaan met al die alcohol in hun lijf? Wij genieten nu van de rust en een uitstekende maaltijd. Voldaan rollen we ons bed in. De eerste dag was helemaal top.

Dolorama huttentocht: praktische informatie dag 1

• De eerste dag kent de langste etappe van de vier dagen: in totaal hebben we 20,4 kilometer afgelegd!
• De geschatte netto-wandeltijd (dus zonder alle pauzes gerekend), bedraagt ongeveer 6,5 uur.
• In totaal hebben we bij de eerste dag 941 hoogtemeters gemaakt. We zijn 556 meter afgedaald tijdens de wandeling.
• Onderweg zijn er drie berghutten met eet- en drinkmogelijkheden. Dat zijn de Roneralm, Starkenfeldhütte en Kreuzwiezenalm. Meer informatie over de eerste etappe van de Dolorama huttentocht. Via deze link kun je ook een gpx-bestand van deze route downloaden.

Lees ook onze blogs over de andere drie etappes van de Dolorama huttentocht 

Dit interesseert je wellicht ook

• Bolzano, toegangspoort tot de Dolomieten
• Wintersport in de Dolomieten
• Wandelen in de bergen
• Huttentocht in Mont Avic