Onlangs waren we opnieuw op Bali te vinden. Het eiland van de goden heeft namelijk veel meer te bieden dan je tijdens slechts één vakantie kunt beleven. Een van de highlights van ons tweede bezoek was een deels gemotoriseerde fietstocht door het platteland bij Ubud. Wij vonden Ubud nog steeds een leuk stadje. Maar de afgelopen jaren is het er wel drukker op geworden. De fietstocht voerde gelukkig door een oase van rust.
Van Ubud met een eBike naar de rijstterrassen van Tegalalang
Van mijn zwager, die een jaar voor ons op Bali was, kregen we de tip om een fietstocht met e-bikes te maken. Hij gaf ons de naam door van eBikes Bali. Op hun site staan meerdere routes die je kunt fietsen. Wij kozen voor de route vanuit het noorden van Ubud naar de rijstterrassen van Tegalalang. Deze terrassen staan op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Maar zoals het eigenlijk altijd met reizen gaat: het gaat niet om de bestemming maar om de reis er naar toe.
Na het ontvangst en de betaling kregen we uitleg over de fietsen. Ze zien er weliswaar uit als gewone mountainbikes, maar door op een knop te drukken spurt je als je wilt zonder te trappen vooruit. Uit gewoonte echter, bleven we het grootste deel van de tocht gewoon mee trappen.
De fietstocht begon over een van de vele doorgaande wegen ten noorden van Ubud. Eén gids ging daarbij voorop en de ander als bezemwagen achteraan. Kort daarna sloegen we van de weg af en vervolgden we de tocht over smalle maar verharde paden dwars door de prachtig groene rijstvelden van Bali. Regelmatig werd er gestopt zodat we foto’s konden maken en uitleg kregen over de productie en het oogsten van rijst.
De rijstterrassen van Tegalalang
Nog voordat we bij Tegalalang aankwamen, stopten we bij een tempel waar we veel van onze gids te horen kregen over het leven op, en cultuur en godsdienst van Bali. Bijzonder interessant. Een kwartier later kwamen we aan bij de beroemde rijstterrassen van Tegalalang. Bij een klein café genoten we van het prachtige uitzicht en namen we van elkaar foto’s op een schommel, iets wat elke toerist hier blijkbaar doet.
We vervolgden de tocht naar een koffieplantage waar men koffie maakt van door civetkatten uitgepoepte koffiebonen. Uiteraard worden de bonen goed gereinigd voordat deze het productieproces in gaan. Het eindresultaat, de ‘kopi loewak’ of civetkoffie, is een van de duurste koffiesoorten ter wereld. Wij vonden de plantage overigens een regelrechte ‘tourist trap’ en konden de leefomstandigheden van de civetkatten ook niet echt waarderen.
Bali-schommels
Wat het bezoek aan de plantage uiteindelijk leuk maakte was het uitzicht op de vele, zogenaamde ‘Bali-schommels’, een van de nieuwste toeristische attracties van het eiland. Toeristen betalen naar verhouding veel geld om op een hoogte van 10, 15, 20 of zelfs 78 meter boven het rijstveld even te schommelen. Vermakelijk om te zien zijn de jonge dames die met lange rokken op de schommel gaan. Tijdens het schommelen verdwijnt hun gezicht onder luide angstkreten volledig in hun opwaaiende rok.
Het laatste deel van de geweldige fietstocht voerde door kleine dorpjes met af en toe aardig wat hoogteverschillen. Hierna nuttigden we een prima lunch in een leuk, niet al te toeristisch wegrestaurant. De tocht heeft al met al een diepe indruk op ons gemaakt, mede dankzij de uitgebreide uitleg van onze gids. De excursie is zonder meer een van de dingen die je op Bali echt gedaan moet hebben. En als je de fietstocht met e-bikes boekt bij eBikes Bali, vraag dan om gids Betul.
