De vierde etappe van het Pieterpad start in Zuidlaren en eindigt 17 kilometer verder in Rolde. De route voert langs het Schipborgsche Diep, een sterk meanderend diep door een schitterend natuurgebied. Door een te hoge waterstand is er een kleine maar welkome omleiding door het pittoreske Oudemolen. Het deel van de wandeling door de bloeiende heide van het Balloërveld vormt een prachtig slotakkoord.
Op weg naar het Schipborgsche Diep
Het wordt vandaag warm en zonnig. Uit voorzorg parkeer ik de auto daarom ergens in de schaduw in het centrum van Zuidlaren. Ik verlaat het pittoreske, gezellige centrum van het brinkdorp en bereik vervolgens een groot park met diverse oude gebouwen. Op een informatiebord lees ik dat het gaat om Dennenoord, een groot terrein dat eind 19e eeuw werd aangelegd als gesticht. De Vereeniging tot Christelijke Verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders bouwde er een complex met achttien paviljoens. Maar ook met eigen voorzieningen zoals een kerk en een watertoren.
Na 1975 kreeg een deel van de gebouwen een nieuwe bestemming. De meeste paviljoens zijn echter in gebruik door ggz-instelling Lentis. Dennenoord is in 2007 aangewezen als beschermd dorpsgezicht. Nieuwe ontwikkelingen op het terrein worden hierdoor gereguleerd om de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waarde te behouden. Er is een korte maar interessante route uitgezet langs diverse “plekken van herinnering”. Een aantal van die plekken ligt ook aan het Pieterpad. Langs fraaie, oude gebouwen en keurig onderhouden tuinen verlaat ik even later het terrein.
Eenmaal buiten de bebouwde kom van Zuidlaren volgt een lang breed zandpad door het bos. Het is er druk met fietsers en wandelaars. Een aantal van hen slaat af bij camping De Vledders, een fraai gelegen camping in Nationaal Park Drentsche Aa. Het zomerseizoen is er duidelijk losgebarsten.
Het bospad komt vervolgens uit bij het gezellig ogend restaurant de Drentsche Aa. Dit restaurant bevindt zich pal aan het Schipborgsche Diep, een idyllische, meanderende beek die verder naar het noorden Drentsche Aa heet. Betoverd door het schitterende landschap neem ik de tijd om net als enkele andere Pieterpadlopers wat foto’s te maken. Ik steek hierna een bruggetje over en vervolg de wandeling langs het Schipborgsche Diep richting het zuiden.
Omleiding via Oudemolen bij etappe 4 van het Pieterpad
De route voert parallel aan het Schipborgsche Diep maar vanwege het hoge gras krijg ik de beek niet te zien. Wel zie ik een ree zich door het ruige graslandschap voortbewegen. Kort hierna moet ik volgens mijn gps-track afslaan naar links richting de beek. Het hele pad staat echter volledig onder water. Ik probeer door het hoge gras links van het pad de grote plassen te omzeilen, maar zak met mijn wandelschoenen in het hoge water weg. Omdat ik door de donkere kleur van het water niet de bodem kan zien, besluit ik om te keren. Door het zandpad verder naar het zuiden te volgen kom ik ongetwijfeld bij een plaats waar ik de route kan oppakken.
Het zandpad leidt mij naar een klein, rustiek dorpje bestaande uit enkele boerderijen. Op een t-splitsing waar ik volgens mijn ‘gpx viewer’ naar links moet, zie ik rechts een hele mooie oude molen staan. Een bordje bij de molen vertelt mij dat dit korenmolen De Zwaluw is. De keurig onderhouden molen uit 1837 blijkt diverse keren te zijn gerestaureerd. Ook nu is er iemand met wat werkzaamheden bezig. Het is de enige persoon die ik in dit dorp tegenkom.
Over de verharde weg loop ik verder naar het zuiden. Het duurt nog even tot ik eindelijk een punt vind waar ik het Schipborgsche Diep over kan steken. Ik kom uit in het kleine pittoreske brinkdorp Gasteren. Hier kan ik gelukkig weer de route van de vierde etappe van het Pieterpad oppakken. Wel is het spijtig dat ik door deze omleiding zowel landgoed Schipborg als de Gasterse duinen heb gemist. Maar omdat ik de grote heide van het Balloërveld nog in het vooruitzicht heb, besluit ik door te lopen.
De bloeiende heide van het Balloërveld
Kort nadat ik Gasteren met de karakteristieke, Saksische boerderijen achter me heb gelaten, bereik ik het Balloërveld. Dit grote heideveld maakt deel uit van het Natura 2000-gebied Drentsche Aa. Het gebied bevat naast heide ook veenmeertjes, dennenbos en zandverstuivingen. Het bos en de meertjes krijg ik aan het begin nog niet te zien. Wel zie ik voor het eerst dit seizoen bloeiende heide. De bloei is nog niet zo intens als in augustus, maar toch, het begin is er!
In de tussentijd is het behoorlijk warm geworden. Ik ben dan ook blij als ik halverwege de wandeling over het Balloërveld bij een veenmeertje wat schaduw vind. Hier nuttig ik mijn meegebrachte lunch en geniet nog van de groene oase rond het meer. Zodra ik wat ben afgekoeld, hervat ik de wandeling en kom uit bij een grote kudde Drentse Heideschapen. Dit schapenras is het oudste van West-Europa. Al 6.000 jaar komt het ras in Drenthe voor. Omdat de dieren onlangs nog geschoren zijn, vind ik ze er zo op het eerste gezicht uitzien als geiten. Er loopt geen herder bij, maar de schapen lijken hun eigen weg prima te kunnen vinden. Al blatend trekt de grote groep verder. Ze laten zich door mij geenszins van hun pad brengen.
Archeologen hebben op het Balloërveld grafheuvels, een urnenveld en resten van ijzertijdakkers gevonden. Ook troffen zij er sporen aan van steentijdbewoning. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd er de Frieslandriegel aangelegd: een Duitse verdedigingslinie van tankgrachten tussen Zwolle en Delfzijl. Het doel was om het terugtrekkende Duitse leger tijd te geven om zich te hergroeperen tegen de opmars van de geallieerden na de invasie in Normandië. Vele sporen van loopgraven en tankgrachten herinneren nog aan die periode.
Rolde, pittoresk einde van etappe 4 van het Pieterpad
Ik begin aan het laatste stuk van deze vierde etappe van het Pieterpad. In de verte zie ik de gotische Jacobuskerk van Rolde die vroeger al een baken was voor reizigers uit het noorden.
Een groot weiland met verdord gras en loom voor zich uitstarende koeien vormt de overgang van heide naar de bewoonde wereld. Halverwege het weiland liggen grote rotsblokken met iets wat lijkt op een gedenkteken. Eenmaal dichterbij gekomen zie ik dat het meer een bewegwijzering is. Een grote wijsvinger wijst richting de Pietersberg, het eindpunt van het Pieterpad. Daaronder staat een hand waarvan de wijsvinger de andere kant op wijst, namelijk naar Pieterburen. Ik lees dat ik er nu 67 kilometer op heb zitten en nog 415 kilometer voor de boeg heb. Ga ik dat dit jaar nog redden, vraag ik mij vertwijfeld af.
Het laatste stuk van de route gaat grotendeels over de verharde weg naar Rolde. Dit brinkdorp was in vroeger tijden de hoofdplaats van Drenthe en een groot machtscentrum. Terwijl ik het pittoreske plaatsje binnen wandel, valt me op dat Rolde nog steeds vrij groot is. Althans als je het vergelijkt met de vele dorpen gelegen aan de eerdere etappes van het Pieterpad. Toch heb ik meer oog voor de plaatselijke ijssalon. Vooral de laatste kilometers over de door de zomerzon opgewarmde heide hebben mij doen verlangen naar een ijsje. Onder een grote parasol rust ik wat uit en geniet van het ijsje en een flesje lekker koel bronwater. Hierna zoek ik de bushalte op waarna ik terugreis naar Zuidlaren, het startpunt van wederom een prachtige etappe.
Praktische tips voor etappe 4 van het Pieterpad
De vierde etappe van het Pieterpad is in totaal 17 kilometer lang.
Op de website van het Pieterpad vind je een routebeschrijving en gps-track van de route. Die gps-track is handig als na overvloedige regenval sommige delen van de route onbegaanbaar zijn.
Nee, waarschijnlijk niet. Met de trein reis je relatief snel naar of van Groningen of Assen. Reis je met de auto naar het startpunt in Zuidlaren dan moet je uiteindelijk ook terug vanuit Rolde naar Zuidlaren. De busverbinding tussen deze twee brinkdorpen verloopt niet rechtstreeks. Je moet een aantal keren overstappen en op tussenhaltes redelijk lang wachten. Je hebt overigens wel voldoende gratis parkeergelegenheid in beide plaatsen.
In zowel Zuidlaren als in Rolde vind je ruim voldoende mogelijkheden om ergens wat te eten of te drinken. Maar ook aan de route heb je horeca liggen.Zo kun je voor een hapje of drankje terecht bij camping De Vledders, tussen Zuidlaren en Schipborg. Ietsje verder vind je aan het Schipborgsche Diep het charmante restaurant de Drentsche Aa met een groot, gezellig terras. In Gasteren, vervolgens, heb je pannenkoekenboerderij Brinkzicht. Neem voor de wandeling over de heide van het Balloërveld voldoende water mee!
Aan het startpunt van de route in Zuidlaren is er voldoende accommodatie. In Rolde is het aanbod beperkt. Mogelijk vind je ook accommodatie aan de route via Vrienden op de Fiets. Op deze website vind je vele accommodaties, waaronder trekkershutten en maar liefst 6000 particuliere verblijven. Ook als wandelaar ben je er van harte welkom.
Zie je het Pieterpad als een mooie uitdaging maar je denkt dat je nog geen goede wandelconditie hebt? Volg dan een online wandeltraining bij gecertificeerd wandeltrainer Wanda Catsman. In korte tijd ben je in staat om langere wandelingen te maken. Je kunt ook het gratis e-book Starten met wandelen downloaden. Het boek geeft je tal van praktische tips, waardoor je meer plezier uit je wandelingen haalt.
Dit interesseert je wellicht ook
- Algemene informatie over en overige etappes van het Pieterpad
- Trage Tocht Gasteren in het Nationaal Park Drentsche Aa
- De oudste langeafstandswandeling van Nederland
- Het Nederlands Kustpad: wandelen langs de Noordzee
- Trekvogelpad, het langste natuurpad van Nederland
- De Dutch Mountain Trail: prachtige tocht in Zuid-Limburg
