Normaal lopen we onze herfstwandelingen in eigen land. Maar nu we deze streek hebben ontdekt, willen we er vaker naartoe. Want naast genieten van een heerlijke herfstwandeling bij Fleurie, biedt de Beaujolais een grote diversiteit aan unieke wijndomeinen. Zowel de natuur- als wijnliefhebber komt dus in de Beaujolais volledig aan zijn trekken.
In deze blog
Fleurie en de bekende wijnen
Fleurie is een pittoresk dorpje in het hart van de Beaujolais-wijnstreek, bekend om zijn gelijknamige rode wijn. Met slechts een paar honderd inwoners heeft Fleurie een charmante, rustige sfeer. Het is de thuisbasis van enkele van de meest gewaardeerde Crus van de Beaujolais, vooral bekend om hun delicate aroma’s en soepele smaak die deze wijn geliefd maakt.
De wijn uit Fleurie wordt gemaakt van de Gamay-druif. De bijzondere granieten ondergrond, het klimaat en de ligging zorgen ervoor dat de wijnen van Fleurie een elegant karakter hebben. De wijnboeren in deze regio hebben de kunst van het wijnmaken al eeuwen in de vingers en houden tradities in ere. Zo worden bijna alle druiven met de hand geoogst.
Fleurie trekt het hele jaar door wijnliefhebbers van over de hele wereld, maar het dorp en de omgeving zijn misschien op hun mooist in de herfst. Dan verkleuren de wijnranken tot een prachtige mengeling van bruin, oranje, rood en goud. Dit zorgt voor een magisch contrast met het diepblauwe herfstlicht en de groene heuvels.
Onze herfstwandeling bij Fleurie
We zijn al vroeg in Fleurie, want we willen de tijd hebben om de fraaie uitzichten in ons op te nemen. Bovendien is het schitterend weer. Een enkele witte wolk aan de horizon, maar verder volop zon. Bij de lokale bakker hopen we wat lekkers te kunnen inslaan voor onderweg. Er is namelijk geen mogelijkheid om tijdens de route ergens te lunchen of wat te drinken. Helaas houdt de bakker vandaag zijn deuren dicht. Gelukkig biedt de tabaks- en tijdschriftenwinkel soelaas: deze winkel is vandaag het “Dépôt de Pain”. Bij de naastgelegen slager slaan we wat vleeswaren in. De supermarkt iets verderop kan ons voorzien van kaas. We zijn er klaar voor!
Gemarkeerde herfstwandeling bij Fleurie
Vanaf het centrum lopen we een klein stukje langs de provinciale weg. Gelukkig treffen we al snel de eerste markering. We slaan rechtsaf en lopen over een glooiend pad direct tussen de wijngaarden. Ideaal is dat deze herfstwandeling bij Fleurie perfect gemarkeerd is. We hoeven alleen maar de groene pijlen te volgen. En die staan overal zo duidelijk aangegeven, dat fout lopen eigenlijk onmogelijk is.
Het pad stijgt de hele tijd licht. En met iedere stap wordt het uitzicht op Fleurie mooier. De kerktoren valt gelijk op, hoog steekt deze uit boven de huizen. De heuvels rond Fleurie bieden een prachtig uitzicht op de eindeloze rijen wijnranken. In deze tijd van het jaar hebben de bladeren allerlei tinten. Bruine, oranje, rode en gouden bladeren schitteren in het zonlicht.
De oogsttijd van de druiven is al geweest. Toch hangen er op verschillende plaatsen nog trosjes druiven aan de ranken. Ze zien er vol en sappig uit, maar we laten ze hangen. Dat verandert nadat we een wijnboer op het land hebben ontmoet. Hij vertelt dat deze druiven pas na de oogst flink zijn gaan groeien. Deze druiven laat men hangen, het is te veel werk om die nog te plukken. “Dus doe je tegoed aan onze druiven”, zegt hij er lachend bij. Dat laten we ons geen tweede keer zeggen. Ze smaken heerlijk zoet en zijn inderdaad vol sap.
Wat een rust!
We verbazen ons over de rust tijdens deze herfstwandeling bij Fleurie. Het is zulk prachtig weer, de herfstkleuren zijn fantastisch, maar toch lopen we ongeveer alleen tussen de wijngaarden. Juist op dat moment komt een ander stel wandelaars ons voorbij. Ze hebben er stevig de pas in en verdwijnen snel weer uit beeld. Wederom hebben we het gebied voor onszelf. We blijven foto’s maken. De panoramische uitzichten op de wijngaarden en de wijde omgeving zijn fantastisch.
Het bos in bij de herfstwandeling bij Fleurie
Na alle kronkelpaden door de wijngaarden verandert het landschap. We wandelen geleidelijk het bos in. Via een smal en soms steil pad, klimmen we naar het hoogste punt van onze tocht, de Pic de Rémont. Het is even doorbijten over het stijgende en stenige pad, maar na een minuut of tien is het klimmen voorbij. In het bos ervaren we de herfstkleuren wat minder. Er zijn veel naaldbomen en de loofbomen hebben nog relatief groen blad. Die bladeren temperen het zonlicht flink. Dat zorgt voor enige verkoeling op deze warme dag.
Hier komen we meer wandelaars tegen: opa en oma met hun vier kleinkinderen. Het is herfstvakantie in Frankrijk en waarschijnlijk mogen de grootouders op de kinderen passen, terwijl de ouders aan het werk zijn. Voor de kinderen ogenschijnlijk geen probleem, ze maken lolletjes met hun opa en rennen van de ene plek naar de andere.
Daarna dalen we geleidelijk af. Het bos wordt opener en de wijngaarden komen weer in beeld. Kort nadat we het bos helemaal achter ons hebben gelaten, bereiken we een schuilhut. Een ideale plek voor een kop koffie en thee, heerlijk in het zonnetje.
We wandelen uitgerust verder langs de glooiende wijngaarden. Het uitzicht blijft onverminderd mooi. Het heuvellandschap met de herfsttinten is nog steeds indrukwekkend. In de verte liggen kleine dorpjes en wijndomeinen.Het is hier prachtig!
Picknick bij het bos
Na zo’n drie kwartier wandelen bereiken we weer een bos. De picknicktafel staat er zo uitnodigend bij in het zonnetje, dat we wel moeten stoppen. Aan de rand van het bos van Avenas halen we onze verse stokbroden uit de rugzak. Met wat ham en kaas erbij maken we er een smakelijke picknick van. Aangesterkt vervolgen we onze route. We maken een kleine ronde door het bos van Avenas. Het eerste stuk is wat saai. We kunnen weinig zien en lopen over een bospad tussen de bomen. Later wordt het terrein opener en hebben we meer zicht op de wijngaarden en het landschap eromheen. Dat maakt dit deel veel boeiender. Om de paar honderd meter treffen we hoge uitkijkposten aan. Waarschijnlijk voor jagers, en verboden voor ons om te beklimmen.
Even verderop bereiken we een informatiebord met diverse wandelroutes. Als we het bord bestuderen, blijkt dat onze route ook nog langs een kapel loopt. Die kapel hebben we tijdens onze herfstwandeling bij Fleurie al meermalen gezien in de verte. Nu weten we dat we dit heiligdom ook nog van heel dichtbij kunnen bewonderen. Het bouwwerk ligt op een heuvel, dus ongetwijfeld hebben we daar weer een fraai uitzicht op de omgeving.
Kapel van Madonna
We zigzaggen naar beneden langs de wijngaarden. Af en toe plukken we weer een trosje druiven. Nu we van de wijnboer hebben gehoord dat dit mag, laten we het fruit ons goed smaken. Een oudere man is iets verderop druk aan het werk in een wijngaard. Hij begroet ons allerhartelijkst. Met zijn schaar snoeit hij de struiken van een wijngaard die eigendom is van de gemeenschap. Hij is al lang gepensioneerd, maar dit werk houdt hem jong, vertelt hij ons.
Vervolgens klimmen we weer wat meters. Dan bereiken we de “Chapelle de la Madone”, oftewel de Kapel van Madonna. Prachtig gelegen tussen de wijngaarden torent de kapel hoog boven de omgeving uit. De blikvanger is het witte beeld van Maria, bovenop de toren van de kapel. Het bouwwerk uit 1880 is helaas niet open, we moeten het doen met een blik door de tralies. Een ander uitzicht vergoedt veel. In de verte ontwaren we de Alpen. Ook de Mont Blanc kunnen we onderscheiden. Wat een geluk hebben we vandaag met dit prachtige weer!
Vanaf de kapel lopen we nog een stukje noordwaarts en vandaar naar de heuvel van Montgenas. Wederom komen we een wijnboer tegen. Hij is druk bezig om de beschermende kokers te verwijderen van de jonge wijnstokken. Ze zijn nu oud en sterk genoeg om op eigen kracht uit te groeien tot een volwassen wijnrank.
Voordat we de afdaling naar Fleurie inzetten, laten we het landschap nog een keer op ons inwerken. Dit panorama verveelt nooit, stellen we voldaan vast. Nadat we uitgekeken zijn, lopen we langzaam terug naar het dorp. Wat een heerlijke herfstwandeling bij Fleurie is dit geweest!
Uitblazen in Fleurie
Het zonnige terras van Chez Paulette ligt er uitnodigend bij. Een ideale plek om deze wandeling af te sluiten met een lekker drankje. Natuurlijk wordt dat een Beaujolais, en wel een witte. De witte wijnen zijn schaarser in deze streek. Meer dan 90% van de wijn bestaat uit rode varianten. Gelukkig is er ook een toenemend aantal wijndomeinen dat zich toelegt op de productie van witte wijn. Die laten we ons goed smaken, santé!
Daarna lopen we nog een klein rondje door het rustige dorpje. We werpen een blik in de fraaie kerk. Vooral de rijk versierde preekstoel en de glas-in-loodramen zijn mooi. Dan is het tijd om de auto te pakken en terug te rijden naar ons fijne onderkomen in Chiroubles. Daar wacht de jacuzzi met uitzicht op de wijngaarden op ons. Een ideale manier om de spieren te ontspannen na deze fantastische herfstwandeling bij Fleurie.
Veelgestelde vragen over de herfstwandeling bij Fleurie
De route die wij hebben gelopen is in totaal 16 kilometer lang. Het parcours is de hele tijd glooiend over goede paden. Het eerste deel door het bos loopt over een smal en steil pad. Dit klimmetje duurt een minuut of 10, daarna wordt het pad breder en minder steil.
Er is ook een kortere route, die is ongeveer 12 kilometer lang. Voor de echte fanaticus is er ook een rondwandeling van 25 kilometer rondom Fleurie. Alle wandelingen zijn gemarkeerd met een eigen unieke kleur. Op de volgende foto staan de diverse wandelmogelijkheden.
De wandeling start bij het kerkplein in Fleurie. Dit is ook een goede plek om je auto te parkeren. De eerste 400 meter loop je langs de provinciale weg D68 richting Chenas. Al snel tref je de paal met de groene markering aan en sla je rechtsaf het pad in. Vanaf dat moment is de route perfect gemarkeerd.
Ja, deze wandeling is geheel gemarkeerd met een groene pijl. Er zijn ook andere gemarkeerde wandelingen, die een andere kleur hebben. Blijf voor deze beschreven wandeling altijd de groene markering volgen. Wij hadden ook een gps-track, maar die was in het begin niet helemaal nauwkeurig. Zo geeft deze een eerdere afslag aan op de provinciale weg bij het begin. Dankzij de goede markering is de gps-track eigenlijk ook niet nodig.
Nee, er is geen gelegenheid om ergens wat te drinken en te eten. Neem daarom zelf wat mee voor onderweg. In Fleurie is een goede bakker. Deze is woensdag gesloten, maar dan kun je brood kopen bij het “Dépôt de Pain” aan de overkant bij de tabaks- en tijdschriftenwinkel. Naast die winkel vind je een slager voor beleg. Tegenover de kerk is een kleine supermarkt om ook wat proviand in te slaan.
Onderweg kom je langs een “schuilhut” waar je kunt genieten van je lunch. Een stukje verder, bij het bos van Avenas, vind je een picknickplek in de open lucht.
In Fleurie kun je na afloop nog wat drinken, bijvoorbeeld bij het gezellige Chez Paulette of de naastgelegen Auberge la Bascule. Auberge Du Cep is het adres voor een uitzonderlijke gastronomische verwennerij tijdens het diner.
Wij verbleven zelf in La Suite in Chiroubles, op enkele autominuten van Fleurie. Dit is een geweldig onderkomen met een fraaie inrichting en een host die voor een perfect ontbijt zorgt. Voorzien van een luxe inrichting waar je eventueel zelf ook maaltijden kunt bereiden. Na de wandeling konden we onze spieren verwennen in de jacuzzi op het terras met uitzicht over de wijngaarden, geweldig!
Ook sliepen we een nacht in Julienas in La Maison de Bruno. Dit B&B ligt midden in de wijngaarden. De kamers zijn geweldig en de service van de gastheer ook. Het was heerlijk wakker worden met de geur van de vers gebakken croissants. Vanaf het B&B hadden we een schitterend uitzicht op Julienas. Naar Fleurie is het ongeveer een kwartiertje rijden met de auto.
Dit zijn andere accommodaties in en rond Fleurie.
Wij bezochten de Beaujolais op uitnodiging van Beaujolais Tourisme. In het programma was deze herfstwandeling bij Fleurie ook opgenomen. De blog hierover hebben we onafhankelijk en objectief geschreven op basis van eigen indrukken.
