De Bunsingroute van Utrechts Landschap bewijst dat een leuke wandeling niet per se lang hoeft te zijn. In amper anderhalf uur tijd krijg je tussen Zeist en Bunnik de grootste variatie voorgeschoteld. Zo loop je door bossen en vele landgoederen, maar ook langs bijzondere, natuurlijke graslanden. Daarmee is de korte wandeling geschikt voor alle jaargetijden en alle conditieniveaus.
Onze herfstwandeling tussen Zeist en Bunnik
We zijn net terug van een fantastisch wandelweekend bij het Noord-Limburgse De Maasduinen. Het is zulk mooi zonnig weer dat we het liefst opnieuw gaan wandelen. Maar omdat het al in de middag is besluiten we een korte wandeling in de buurt te maken. Op de website van stichting Utrechts Landschap vinden we een interessante, voor ons nog onbekende route.
Bij Slot Zeist, het officiële startpunt van de wandeling, is het verrassend rustig. Wel zien we enkele gezinnen over de statige Nassau Odijklaan lopen. Aan deze laan bevinden zich de vele eveneens statige woningen van de ‘hernhutters’: een evangelische broedergemeente daterend uit de eerste helft van de 18e eeuw. Met toestemming van Cornelis Schellinger (de Heer van Zeist) vestigden een deel van de hernhutters zich in 1745 in de tuinen van het slot. Sindsdien deden zij veel zendingswerk in Suriname. Aan het begin van de Nassau Odijklaan ligt het Museum Het Hernhutter Huis. Absoluut een bezoekje waard!
We lopen langs het aristocratische Slot Zeist en de Engelse tuin in de richting van Bunnik. In de 16e eeuw stond op de plek van het huidige slot al een huis. Het werd door de Staten van Utrecht erkend als ridderhofstad. Maar pas eind 17e eeuw liet de toenmalige eigenaar Willem Adriaan van Nassau er het slot bouwen. Begin 20e eeuw werd Slot Zeist eigendom van de gemeente Zeist. Tegenwoordig kun je er terecht voor rondleidingen, zakelijke bijeenkomsten en voor diners en feesten.
Naar het landgoed Wulperhorst
De route leidt ons langs de sportvelden richting de redelijk drukke Koelaan. Vanwege de rust slaan we een bospad in dat parallel aan de Koelaan naar de Tiendweg voert. We zijn echter niet de enigen die op dit lumineuze idee komen: uit tegenovergestelde richting passeren ons enkele koppels maar ook vele honden met hun baasjes. Vervolgens komen we uit op de Tiendweg en slaan snel daarna een ander pad in. Nu zijn we, zo op het eerste gezicht, de enigen op het landgoed Wulperhorst.
De Wulperhorst is een buitenplaats uit begin 18e eeuw. Het huidige, nogal grote neoclassicistische landhuis is echter pas gebouwd midden 19e eeuw. In 1980 kwam het landgoed in handen van Het Utrechts Landschap. Begin 21e eeuw nam de Nederlandse pianist Wibi Soerjadi in het landhuis zijn intrek. Maar het statige gebouw was zo vervallen dat hij het in 2018 verkocht aan een vastgoedonderneming. Sinds 2021 zit zorghotelketen Valuas erin. In het landgoed is het er in elk geval heerlijk wandelen.
We volgen even een grillig gevormde sloot en komen via een lange boslaan weer uit op de Tiendweg. Snel daarna steken we de weg over en slaan een graspad in langs Akker Blikkenburg. Deze akker is een zogenaamde natuurakker waarop graan en bijzondere akkerkruiden groeien. Maar net als enkele wandelaars die we er tegenkomen, hebben wij meer oog voor de blubber. Door de vele regenval van de afgelopen tijd is het er een natte bedoeling. Ook een verdwaalde fietser moet regelmatig afstappen om niet uit te glijden.
Landgoed Blikkenburg
Na een paar honderd meter ploeteren komen we uit bij een prachtig landhuis. Het rijksmonument blijkt Blikkenburg te zijn, een voormalige ridderhofstad vermoedelijk gesticht rond 1300. Het huidige Blikkenburg werd pas in 1850 gebouwd. De tuin eromheen ziet er fraai uit. Maar helaas is het landgoed particulier eigendom en niet toegankelijk voor het publiek.
We vervolgen de wandelroute en komen uit bij uitgestrekte graslanden die de naam van deze route dragen: de Bunsing. Utrechts Landschap heeft van dit gebied een nat, schraal grasland gemaakt waarin veel planten- en diersoorten te vinden zijn. In het door kwelwater doordrenkt gebied zien we vele, diverse vogelsoorten. De gevleugelde dieren lijken net als wij te genieten van het heerlijke herfstzonnetje.
Via landgoed Schoonoord terug naar Slot Zeist
Via een klaphek komen we uit op de Bunsinglaan. Op weg naar de Driebergseweg passeren we riante villa’s, de ene nog mooier dan de andere. Wat een fraaie, landelijke omgeving om te wonen! Al fantaserend wat we met een mooie geldprijs zouden doen, bereiken we het pand van het Wereld Natuur Fonds. Het WNF zit sinds 2006 in dit pand dat met hulp van vele partijen duurzaam is gerenoveerd.
Een slingerpaadje voert ons door een prachtig herfstbos met enkele waterpartijen op landgoed Schoonoord. Het landgoed is in 1820 aangelegd. Het landhuis werd bijna 150 jaar later afgebroken. Tegenwoordig bevindt zich hier een groot scholencomplex. Je zou er maar als middelbaar scholier naar school mogen! Het bospad maakt nog een grote slinger en komt uiteindelijk uit bij een chique woonwijk. Van hieruit is het nog maar een klein stukje wandelen tot we weer terug zijn bij Slot Zeist.
Praktische zaken voor de wandeling bij Zeist
De Bunsingroute van 5,6 kilometer is te vinden op de site van het Utrechts Landschap. De volledige route is groen gemarkeerd. Kom je er net als wij in een nat jaargetijde, trek dan wandelschoenen aan die vies mogen worden. Een klein deel van de wandeling voert namelijk over of langs (zompige) akkers.
Start- en eindpunt van de wandeling is de parkeerplaats Slot Zeist aan de Zinzendorflaan in Zeist. De ruime parkeerplaats biedt plek voor 300 auto’s. Je kunt er gratis parkeren. Kom je liever met het openbaar vervoer? Neem dan streekbus 50 vanuit Utrecht of station Driebergen-Zeist en ga eruit bij bushalte ‘Het Rond/Lageweg’. De parkeerplaats ligt op ongeveer vijf minuten loopafstand.
Aan de route bevinden zich niet direct horecagelegenheden. Vlakbij Slot Zeist vind je er daarentegen voldoende. Met name aan het plein bij het oude gemeentehuis aan het begin van de Slotlaan.
Honden zijn welkom, mits aangelijnd.
