Dat een klompenpad niet altijd grotendeels door boerenland gaat, bewijst het Dorenweertsepad. Tijdens deze wandeling blijf je je van begin tot eind verbazen over hoe mooi Nederland is. De route voert je door de uiterwaarden van de Nederrijn, met steeds het fraaie kasteel Doorwerth op de achtergrond. De klimmetjes in de hellingbossen zijn beste kuitenbijters. Maar de weidse vergezichten doen je deze sportieve inspanningen snel vergeten. Al met al een bijzonder gevarieerde wandeling door graslanden en heuvelachtige bossen. En de klompen hoeven dit keer niet mee.
Hoogtepunten van de boswandeling over het Dorenweertsepad
Het is waarschijnlijk een van de laatste zonnige winterdagen dit seizoen als we parkeren bij kasteel Doorwerth. We zijn al meerdere keren bij dit prachtige kasteel geweest. Toch blijft de aanblik van het 13e eeuwse bouwwerk indrukwekkend. We maken enkele foto’s en beginnen aan onze nu al veel belovende wandeling.
Het klompenpad brengt ons direct bij de Doorwerthsche Waarden. Zo op het eerste gezicht ziet het pad tussen twee weilanden in er modderig uit. Maar gelukkig valt het vandaag reuze mee. Rijkswaterstaat heeft de zomerkade wat meer richting land verplaatst. Dit om de pieken in hoogwaterstanden die men voor de toekomst verwacht, beter te kunnen opvangen. Dit zorgt niet alleen voor een veiliger maar ook mooier rivierenlandschap. Op dit moment is de waterstand laag zat. Met volledig droge schoenen wandelen we verder en genieten daarbij van het uitzicht op het kasteel.
We hadden verwacht dat we nog lang parallel aan de Nederrijn zouden wandelen. Maar we slaan plots naar links af tot we uitkomen bij de Fonteinallee. Dit is de weg die pal langs de rand van de stuwwal slingert. We steken de weg over en betreden het hellingbos. Vanaf dit moment lopen we eigenlijk nauwelijks nog op boerenland.
Landgoed Duno
In de nazomer van vorig jaar liepen we de oudste wandelroute van Nederland. De laatste etappe passeert kasteel Doorwerth en gaat dat via landgoed Duno naar Heveadorp. Nu de bomen nog geen blad dragen, ziet het bos er totaal anders uit. Ook de route wijkt iets af van die we vorig jaar liepen. Wel zijn de hoogteverschillen herkenbaar. Vanaf het moment dat we het bos inlopen is het aardig wat klimmen. Het bospad slingert sierlijk omhoog. Het uitzicht op zowel het bos als de Doorwerthsche Waarden wordt met de minuut fraaier. Wat is dit toch een prachtig wandelgebied!
Bovenop de heuveltop ligt een park met een fantastisch uitzicht op de Nederrijn. Deze plek – het Dunoplateau – heeft vroeger veel schilders geïnspireerd. Begrijpelijk want het park en het weidse uitzicht nodigen beslist uit om even op een bankje plaats te nemen. Daarin zijn we niet de enigen: in het park zien we aardig wat mensen zitten of wandelen, genietend van het heerlijk zonnige weer.
Het park maakt onderdeel uit van landgoed Duno. Tot de Tweede Wereldoorlog stond hier ook een landhuis. Dit huis werd zo zwaar beschadigd door artillerie dat het na de oorlog niet meer werd hersteld. Wat echter over is gebleven is een fraai wandelpark en een prachtig, heuvelachtig bos. Daarnaast heb je aan het begin van het park een sierlijke toegangspoort. Vanaf hier loopt een oude oprijlaan met azalea’s die van mei tot begin juni voor een zee aan bloemen zorgt. Verder heb je in het bos nog de “Dunobrug”: een bogenbrug die overkomt als een Romeins aquaduct maar dan in het klein.
Heveadorp aan het Dorenweertsepad
Ruim voordat het landgoed in handen kwam van het Geldersch Landschap was de Hoogezandse rubberfabrikant Dirk Frans Wilhelmi de eigenaar. Hij nam het gebied over van de failliet verklaarde cacaokoning Willem Scheffer (vennoot bij de Weesper chocoladefabrief Van Houten). De nieuwe eigenaar verplaatste zijn fabriek Hevea (het Latijnse woord voor rubberboom) naar het landgoed. Voor een deel van zijn personeel liet hij een dorp bouwen van bijna 100 woningen: het Heveadorp.
Het klompenpad voert ons door het kleine maar idyllisch gelegen Heveadorp. Vooral de huizen met rieten daken vinden we pittoresk en stijlvol. Hier woonden voorheen de managers van de rubberfabriek. Niet verkeerd, concluderen we. Sinds 2010 behoort Heveadorp bij Renkum. Er staan inmiddels ruim 300 woningen en er is een restaurant bijgekomen. Bijna 50 woningen hebben de status van gemeentelijk monument.
Na het dorp is het opnieuw klimmen geblazen. Via een geleidelijk omhoog lopend pad komen we in de Valckeniersbossen uit. Ook hier wisselen heuvels, uitzichtpunten en prachtige loofbossen elkaar af. Toch lijken we in een totaal ander gebied te zijn. De wandeling brengt ons vervolgens langs de bosrand met glooiende weilanden terug naar Heveadorp.
Boersberg
Het deel van de route dat we nu te zien krijgen, is misschien wel het mooiste. Het bos doet ons sterk doet denken aan dat van Wageningen en Rhenen. Aan onze linkerzijde hebben we steeds uitzicht tussen de takken door op de Nederrijn. Het pad gaat echter op en neer, en van links naar rechts. Soms is het echt wel inspannend, maar de mooie omgeving maakt dit ruimschoots goed.
Ergens midden in het bos staat een informatiebord. We zijn nu bij Rolandseck. Een eeuw geleden was hier een bankje met magnifiek uitzicht. Maar het bos eromheen werd niet meer gekapt. We zien geen bankje meer. Volgens het bord heb je hier nog grafheuvels, maar ook die zien we niet.
Uiteindelijk bereiken we de Boersberg. Met 63 meter boven NAP is dit een van de hoogste heuvels in de omgeving. Maar omdat we hier geen uitzicht hebben beklimmen we de uitkijktoren. Dit blijkt een goed idee, want het zicht wat we nu krijgen is ongekend fraai. We zien onder andere kasteel Doorwerth in de diepte liggen. Je moet er alleen geen hoogtevrees voor hebben want het bouwwerk beweegt ritmisch mee met de wind.
Terug naar het startpunt van het Dorenweertsepad
De Boersberg staat in de omgeving bekend als een bosrijk gebied vol bijzondere flora en fauna. Zo heb je hier verschillende dassenburchten. Maar ook reeën worden af en toe gespot.
We lopen verder en komen uit bij een muurtje tegen een heuvel aangebouwd. In het muurtje zit een grote deur. Het is een voormalige ijskelder van kasteel Doorwerth. Hier werd vlees bewaard en drank gekoeld. Het ijs haalden ze in de winter uit de kasteelvijver. Deze hoger gelegen plek in het bos was ideaal. Het voedsel bleef namelijk ook bij overstromingen van de Nederrijn, goed droog. Tegenwoordig wonen er vleermuizen die hier hun winterslaap houden.
Het Dorenweertsepad slingert langzaam de heuvel af. Even later steken we opnieuw de Fonteinallee over. Maar het pad wat we nu inslaan richting het kasteel kennen we nog niet. Leuk om het prachtige slot nu vanaf een andere kant te kunnen bewonderen! We lopen volledig om het kasteel heen en beëindigen bij onze auto deze unieke klompenpadwandeling.
Veel gestelde vragen over het Dorenweertsepad
Deze route is 13 kilometer lang. Een overgrote deel van de wandeling gaat over onverharde paden door bossen. Slechts een klein deel gaat door graslanden. Toen wij er liepen waren die niet drassig.
Op de website van klompenpaden vind je een kaartje en het adres van het startpunt. Ook worden hier andere opstappunten vermeld. Vanaf het startpunt kun je heel eenvoudig de lichtblauwe markering in de vorm van een klomp volgen. Of je gebruikt de gratis app van klompenpaden. Je kunt de route overigens in twee richtingen volgen. Wij hebben hem tegen de klok in gewandeld. Wil je de volgorde van de nummers op het kaartje aan houden, loop dan de wandeling met de klok mee.
Het startpunt van het Dorenweertsepad is de parkeerplaats van kasteel Doorwerth. Je bereikt de parkeerplaats het makkelijkst met de auto. Er gaat geen openbaar vervoer naar het kasteel.
Er gaat geen OV naar het officiële startpunt van de wandeling (kasteel Doorwerth). Wel zijn er enkele opstappunten die met het openbaar vervoer te bereiken zijn. Zoals bushalte Dunolaan in Heveadorp. Hier komt bus 51 langs vanuit Wageningen of Arnhem. Verder heb je aan de W.A. Scholtenlaan in Doorwerth bushalte Spechtlaan liggen. Hier komt buurtbus 589 langs. Loop vanaf de halte de Spechtlaan naar het zuiden af en je komt direct op de route.
Bij het kasteel Doorwerth heb je Kasteelcafé De Zalmen liggen. Het café waar je overigens ook prima wat kunt eten, is geopend van dinsdag t/m zondag van 10.00u tot 17.00u. Overige horeca vind je niet direct aan de route. Maar in Doorwerth heb je nog diverse etablissementen waar je terecht kunt voor bijvoorbeeld een kopje koffie. Zoals het Fletcher Hotel.
Absoluut! Fraaie wandelingen die we eerder in deze omgeving hebben gemaakt vind je onderaan deze blog onder het kopje Dit interesseert je wellicht ook. Daarnaast zijn er nog andere klompenpaden die je hier kunt lopen. Namelijk het Hartensepad, het Molenbeeksepad, het Nederrijnsepad en het Rosandepad. En er zijn maar liefst twee Trage Tochten: de Trage Tocht Doorwerthse Waarden van 10 kilometer en de Trage Tocht Kasteel Doorwerth van 14 kilometer. In deze omgeving kun je simpelweg niet uitgewandeld raken.
In de hele omgeving van Doorwerth vind je idyllische natuurhuisjes. Ideaal om er een wandelweekend van te maken vanwege de vele andere prachtige wandelroutes. Daarnaast heb je in Doorwerth nog een fraai gelegen hotel en een leuke B&B.
Klompenpaden gaan deels over particulier bezit. De akkers en weilanden staan open voor klompenpadwandelaars onder de voorwaarde dat de trouwe viervoeter niet mee wandelt. Dit vanwege verstoring van het vee.
