Onlangs maakten we een rondwandeling vanaf het stationnetje van Holten naar de Holterberg. Alhoewel deze berg niet het hoogste punt is van de Sallandse Heuvelrug, is het wel de meest bekende. En wij begrijpen nu waarom.
We kwamen uit in een verrassend mooi en ideaal wandelgebied met prachtige, stille heidevelden, mooie bossen en vooral flinke heuvels. De weidse vergezichten tijdens het vele klimmen en dalen maken dit een weliswaar vermoeiende, maar ongelooflijk mooie wandeling. Een absolute aanrader voor de ervaren en kritische wandelaar die zijn wandelingen met zorg uitkiest.
Nationaal Park Sallandse Heuvelrug
De Sallandse Heuvelrug is een stuwwal die ongeveer 150.000 jaar geleden tijdens de voorlaatste ijstijd is ontstaan door opstuwende rivierafzettingen. Pas na de laatste ijstijd raakte de Sallandse Heuvelrug bebost.
Toen tijdens de Middeleeuwen de bevolking in dit deel van Nederland toenam, werden op grote schaal bomen gekapt waardoor er heidegronden en zandverstuivingen kwamen. Om die verstuiving tegen te gaan kwamen er eind 19e eeuw herbebossingsprojecten. Maar uit oogpunt van cultuurhistorie en natuurbeheer is de heide sinds eind 20e eeuw weer terug.
Een 35 km² groot deel van de heuvelrug tussen Hellendoorn en Holten maakt sinds 2004 onderdeel uit van het Nationaal Park Sallandse Heuvelrug. In het park liggen onder meer de Haarlerberg, Holterberg, Noetselerberg en de Koningsbelt. Laatstgenoemde is met 75 meter boven NAP het hoogste punt van het park.
De fauna op de heuvelrug is bijzonder. Alhoewel wij ze niet gezien hebben tijdens onze wandeling, heb je op de Hoge Veluwe en de Holterberg de laatste populaties korhoenders van Nederland. Wel kwamen we op de heide meerdere keren hazelwormen tegen. Andere diersoorten die je er tegen zou kunnen komen zijn hagedissen, salamanders, reeën, vossen, dassen en marterachtigen. Begin 2018 zou er zelfs een wolf zijn gespot!
De wandeling naar de top van de Holterberg
De route vonden we uiterst nauwkeurig maar alles behalve voorspelbaar. Dit begon al toen we het spoor vanaf het kleine treinstation van Holten over staken. We moesten vrij snel linksaf slaan de Steenroddeweg op. De aangegeven wandelroutes, echter, gaan op dat punt rechtdoor over de Beukenlaan. Klopt dit wel? Ja dus! Dankzij de “om”-route werden we getrakteerd op een zeer afwisselend begin van de wandeling langs verscholen ‘alpenweitjes’, fraaie villa’s en heerlijk geurende loof- en naaldbossen.
Tijdens de klim naar de top werden de bossen kleiner en de heidevelden groter. In het bos kwamen we nog regelmatig steile zandpaden en keurig aangelegde houten bruggen of trappen tegen, op de heide gaat de route vrij geleidelijk (vals plat) omhoog. En toen we dachten er ‘eindelijk’ te zijn, bleek de top een ander uitzichtpunt dan de echte top van de Holterberg. We moesten dan opnieuw omlaag om vervolgens weer te klimmen. Maar omdat geen enkel uitzichtpunt of deel van de wandeling op elkaar lijkt, is het alsof je continu op ontdekkingsreis bent.
De top van de Holterberg
Pal voor de hoogste top kwamen we wat meer mensen tegen. De meesten daarvan hardlopend, sommige picknickend. Aangezien de paden er breed zijn hadden we geen enkele keer moeite om ons keurig aan de 1,5 meter-afstandsregel te houden.
Eenmaal boven hebben we betrekkelijk weinig tijd genomen om echt te genieten van het fraaie, weidse uitzicht. Na enkele minuten vervolgden we onze wandeling, maar dit keer heuvel af. Niet veel later ging het bijna mis. Volgens de routebeschrijving moesten we pal voor een kuil in het bos naar links. Het pad ging redelijk steil naar beneden. Was dit al de kuil? Aangezien we geen goed begaanbare afslag hadden gezien, toch maar doorgelopen om nog geen 5 minuten later de kuil te vinden. Ook hier was de routebeschrijving uiterst nauwkeurig gebleken.
Redelijk aan het eind van de rondwandeling kom je uit bij een van de grootste militaire begraafplaatsen van Nederland, namelijk de Holten Canadian War Cemetery. Op officieel Canadees grondgebied liggen ongeveer 1500 militairen begraven die tijdens de Tweede Wereldoorlog voornamelijk tijdens de bevrijding van Nederland zijn omgekomen. De begraafplaats is voor iedereen gratis toegankelijk.
Rondwandeling naar de top van de Holterberg: praktische zaken
- Wij maakten deze wandeling op een heerlijk zonnige donderdag en kwamen er slechts enkele wandelaars, wat hardlopers en een paar verdwaalde mountainbikers tegen. Omdat de paden af en toe aan de smalle kant maar meestal juist redelijk breed zijn, vinden wij deze wandelroute ook in het weekend corona-proof.
- De totale route van de beschreven wandeling Twentse Wallen – Holterberg is 15 kilometer gerekend vanaf het station. Kom je met de auto dan kun je deze het beste (gratis) parkeren bij de P+R van station Holten.
- Er is een uitstekende routebeschrijving. Slechts twee keer is er sprake van verouderde informatie maar dit heeft geen gevolgen voor de route.
- Er zijn veel hoogteverschillen tijdens de wandeling en soms is het klauteren over omgevallen bomen die het pad versperren. Omdat de route daarnaast ruim 15 kilometer lang is, heb je voor deze wandeling een goede wandelconditie nodig.
- Langs de route liggen relatief weinig horecagelegenheden die vanwege de corona-crisis op dit moment nog gesloten zijn. Beter is om zelf wat te eten en vooral te drinken mee te nemen. Bij grote delen van de wandeling is er vanwege de heide weinig beschutting tegen de zon. Op een zonnige dag kan het er daarom best warm worden en kun je snel uitdrogen.
- Wil je deze wandeling naar de top van de Holterberg samen met iemand maken, maar weet je niet met wie? Wordt klupper en vindt nieuwe mensen om leuke activiteiten mee te organiseren. Klup is een online sociaal platform waarin actieve 50-plussers elkaar kunnen ontmoeten om leuke dingen met elkaar te ondernemen.
Dit interesseert je wellicht ook
Aanbevolen wandelgidsen
Gecertificeerde online wandeltrainingen
