Isla del Sol en Isla del Luna

Isla del Sol en Isla del Luna

Home » Bolivia » Isla del Sol en Isla del Luna

Het Titicacameer, gelegen aan de grens tussen Peru en Bolivia is het hoogstgelegen bevaarbare meer ter wereld en heeft een oppervlakte van ruim 8.300 m2. Ter vergelijking, dat is ongeveer evenveel als de provincies Overijssel en Gelderland samen! Vroeger had Bolivia een toegang tot de Stille Oceaan. Tijdens een oorlog met Chili heeft men deze verbinding in 1984 verloren. Daarom oefent de Boliviaanse marine nu in het Titicacameer. Het meer telt in totaal 41 eilanden, waarvan sommige onbewoond. De bekendste zijn de Uros eilanden, Amantani in Peru en Isla del Sol in Bolivia.

Terrasvormige landbouwpercelen op Isla del Sol

Isla del Sol

Vanuit Copacabana kun de boot nemen naar Isla del Sol. Je kunt gaan voor een rechtstreekse tocht, of een korte tussenstop op het eiland Isla de la Luna. Dit eiland van de maan, volgens de legende zou een Inca koning hier de maan opdracht hebben gegeven om naar de lucht te gaan, is heel klein. Er wonen iets meer dan 100 mensen. Er zijn wat kraampjes waar de bevolking souvenirs verkoopt en er zijn een paar hotels.

In iets meer dan een uur loop je over het eiland. De belangrijkste bezienswaardigheid is de tempel van de maagden. Hier werden “uitverkoren” meisjes geofferd aan de maan en zon. Als je verder het wandelpad volgt zie je aan de andere kant van het eiland prachtige vergezichten. je loopt terug over hetzelfde pad en stapt weer in de boot, op weg naar Isla del Sol.

Wandelen over het grote eiland

In de boot zie je al dat Isla del Sol vele malen groter is dan het vorige eiland. Dit langgerekte eiland heeft ongeveer 3.000 inwoners en is zo’n 74 km2 groot (ter vergelijking: Terschelling is iets groter). Het eiland dankt zijn naam aan de zonnegod Inti, die hier zou zijn geboren. Bij de aankomst in het kleine haventje van het dorp Yumani zie je al diverse hotelletjes liggen, de meeste met heel mooi uitzicht over de baai. Sommige liggen hooggelegen en via een steile wandeling kun je die bereiken. Het pad heet de “Escalera del Inca” en brengt je 200 meter hoger.

Het is zeker de moeite waard om zo’n twee dagen op Isla del Sol te verblijven om alle bezienswaardigheden en mooie uitzichtpunten te bekijken, omdat je alles moet lopen op het eiland. Toen wij er in oktober 2017 waren, bleek er een conflict te zijn tussen het noordelijke en zuidelijke deel van het eiland. Het was helaas niet toegestaan om van zuid naar noord te lopen. De verwachting was destijds dat het probleem snel zou worden opgelost.

Glooiend landschap op Isla del Sol in het Titicacameer in Bolivia

Yumani

Het dorpje Yumani is het grootste dorpje in het zuidelijke deel. Je kunt een bezoek brengen aan het kleine kerkje Iglesia de San Antonio. De meeste hotelletjes en restaurants vind je in dit dorp. Als je doorloopt naar het westen, kom je bij Bahia Kona waar je een mooi uitzicht hebt. Als je veel tijd hebt, kun je van Yumani doorlopen naar de landtong met de mooie naam “Kakayo-Quena. Bij het eindpunt zie je een vuurtorentje. Daarna loop je weer terug naar Yumani. reken op wel een halve dag voor dit retourtje.

Als je vanuit Yumani langs de oostkant naar het noorden loopt, passeer je onderweg vele akkerlandjes waar de lokale bevolking met de hele familie hard aan het werk. Je ziet kleine nederzettingen en terrasvormige boerenlandjes. De vriendelijke bevolking vindt het niet erg om op de foto te gaan en wil, met handen en voeten, graag een gesprekje met je aanknopen. In het noorden van het eiland vind je het leuke dorpje Cha’llapampa. In die omgeving zijn ook veel Inca ruïnes te bewonderen en heb je prachtige vergezichten. Helaas was het ons niet toegestaan om door te steken naar het noorden. We kunnen er dus niet veel over melden.

Tot slot nog een praktische tip als je overnacht in Yumani: check goed waar je hotel ligt. Sommige liggen hoog en vereisen een stevige klim naar boven met je bagage. Wij hadden wel nagevraagd aan de bevolking, maar werden verkeerd gestuurd. Met onze rugzakken namen we de steile klim in de brandende zon. Toen we na lang zoeken uiteindelijk het hotel hadden gevonden, bleek het vlak bij het haventje te liggen, zonder noemenswaardige stijging. Als we beter hadden opgelet hadden we het bij aankomst al kunnen zien liggen. Dus voor niets bijna een uur met bepakking rond gesjouwd…