Op de spaarzame zonnige dagen in februari hebben we leuke wandelingen kunnen maken. Dit keer niet de gebruikelijke Trage Tochten, Groene Wissels of Klompenpaden maar zogenaamde Knopenrondjes: wandelingen van maximaal tien kilometer langs uitgezette wandelknooppunten. Dick deed vorige maand een Knopenrondje bij Huizen. Omdat deze wandeling hem goed beviel, deed ik onlangs een Knopenrondje in de bosrijke omgeving van Driebergen. Een fraaie route langs vele sprengen en door statige landgoederen en een schitterende heidetuin. Genieten van begin tot eind!
Start van ons Knopenrondje Driebergen
Het is officieel nog winter als we onze fiets parkeren bij het startpunt van onze wandeling. Toch lijkt het op het buitenterras van restaurant Wapen van Rijsenburg volop lente, zo druk dat het er is. We geven het gemêleerd gezelschap van ouderen en met stropdas getooide leden van een studentenvereniging geen ongelijk. Ook wij overwegen even om de wandeling in te ruilen voor een terrasbezoek. Maar de inspirerende inleiding van de routebeschrijving van onze wandeling geeft de doorslag.
De eerste “trekpleister” van het knopenrondje Driebergen doet zich vrij snel na de start aan: landgoed Kraaybeekerhof. Alhoewel we vlakbij Driebergen wonen en ook vaak hier in de omgeving gewandeld hebben, zijn we nooit eerder op dit landgoed geweest. Wat ons direct opvalt is de rust, terwijl we er toch duidelijk niet de enige wandelaars zijn. Het landgoed met zijn statige landhuis uit de 19e eeuw en de uitgestrekte tuinen, ademt een sfeer van tijdloze schoonheid en elegantie.
Via een slingerend pad door de fraaie tuin met theehuis laveren we om de vijvers en vele plassen regenwater naar de overzijde. Onderweg moeten we nog even uitkijken dat we niet volledig in de blubber wegzakken. Een ander stel wandelaars ziet ons strompelen en besluit wijselijk een ander pad te nemen. Het heeft veel geregend de afgelopen tijd, zoveel is duidelijk. Maar dat levert uiteindelijk wel een prachtig, waterrijk tuinlandschap op!
Sprengen bij het Knopenrondje Driebergen
Vanuit het bos- en waterrijke landgoed Kraaybeekerhof bereiken we een charmante oude wijk van Driebergen. Fraaie huizen sieren de straten die alle een naam van een boom dragen. Vervolgens wandelen we opnieuw door een prachtig bos met een grote vijver alvorens we de drukke Arnhemse Bovenweg oversteken.
We lopen eerst langs een groot gras-, c.q. heideveld en betreden dan het Driebergse Bos. Dit bos werd in de 18e eeuw aangelegd toen het gebied nog viel onder Buitenplaats Sparrendaal. Het Driebergse Bos staat bekend om het sprankelende sprengenstelsel “De Zwoer”, met de betoverende welvijvers De Pannenkoek en de Acaciavijver. Dit stelsel voorzag ooit Buitenplaats Sparrendaal van (drink)water. Wat wij nu zien is een schilderachtige herinnering aan een rijk verleden. Wat is het hier prachtig mooi!
Bij een van de grootste sprengen (die overigens meer weg heeft van een vijver dan van een voormalig drinkwaterkanaal) zien we een drietal wandelaars gebogen over hun kaart. We knopen een gesprekje met hen aan. Het blijkt dat zij enkele van de routemakers zijn van de mooisteroutes.nl. Door de overvloedige regenval van de afgelopen maand onderzoeken de vrijwilligers welke delen van een bepaalde wandelroute niet meer toegankelijk zijn door tijdelijk water. Geen vervelende klus op een dag als vandaag!
De luswandeling in dit deel van de route voert ons vervolgens eerst richting de A12. De snelweg is hier duidelijk te horen maar net als het storend begint te worden, buigt het pad weer af dieper het bos in. Aan het einde van het Driebergse Bos lopen we parallel aan een van de sprengen onder een hoge houten brug door. De brug bestond al aan het begin van de 19e eeuw. Omdat de brug is opgetrokken in een rustieke stijl die doet denken aan Zwitserland, is de naam Zwitserse Brug.
Via de Heidetuin naar de Lourdesgrot
Zodra we de Arnhemse Bovenweg weer zijn overgestoken, komen we uit in de Heidetuin. Hier zijn we wel eens eerder geweest maar we vinden het zeker geen straf om er nogmaals te wandelen. De tuin is in 1953 aangelegd op de plek waar eerder een zware storm voor kaalslag zorgde. Het was aanvankelijk een experiment, maar al snel groeide de Heidetuin uit tot een uniek park met ruim 500 verschillende soorten heide.
In de daarop volgende jaren onderging de Heidetuin meerdere uitbreidingen. Mede hierdoor verkreeg het park zelfs internationale bekendheid. Door gebrek aan middelen zijn er nu nog maar 100 soorten heideplanten te vinden. Het goede nieuws is echter dat in ieder seizoen wel heideplanten bloeien. De Heidetuin is hoe dan ook een prachtig vormgegeven park, met her en der idyllische houten bruggetjes over een soort van spreng. Het is typisch een plek waar je op een heerlijk warme lentedag, bijvoorbeeld met een goed boek, je de hele dag kunt vermaken.
We hebben nog maar net de Heidetuin verlaten of we betreden alweer het volgende park: Park Sparrendaal. Dit tamelijk grote park bevindt zich op het landgoed Sparrendaal, een oud landgoed uit midden 18e eeuw. Je hebt er lange gezichtslanen door prachtige loofbossen. Op weg naar het landhuis passeren we een klein maar bijzonder, half open grotje. Hierin staat een wit beeld van Maria te midden van vele kaarsen. Heel bijzonder. Volgens de website van opdeheuvelrug.nl gaat het om een zogenaamde Lourdesgrot: een klein kapelletje met Mariabeeld dat gebruikt wordt voor spiritualiteit en als “ontmoetingsplek voor een goed gesprek”. En zo te zien ook voor het opsteken van een kaarsje.
Einde van ons Knopenrondje Driebergen
We zijn alweer aan het einde gekomen van een leuke en verrassende wandeling. Maar niet voordat we eerst het chique landhuis Sparrendaal passeren. Het landhuis behoort tot de belangrijkste huizen in Nederland uit de 18e eeuw. Tegenwoordig is het, net als vele andere landhuizen in deze regio, een uitstekende en sfeervolle locatie om te trouwen. Hierna lopen we nog langs het voormalig Groot-seminarie Rijsenburg uit midden 19e eeuw. Het seminarie bevindt zich op het landgoed Sparrendaal. Bisschop Zwijsen woonde in die tijd in het landhuis.
Even later bereiken we weer restaurant Wapen van Rijsenburg waar we ons Knopenrondje Driebergen zijn begonnen. Het buitenterras van het restaurant is inmiddels een stuk minder druk dan aan het begin van de wandeling. Toch ziet het er nog net zo uitnodigend en gezellig uit. De verleiding is dan ook groot om hier alsnog een drankje te doen.
Veelgestelde vragen over het Knopenrondje Driebergen
Deze route is 9,5 kilometer lang. Het is mogelijk om de wandeling te verkorten tot ongeveer 5 kilometer. Ga in dat geval bij knooppunt 16 naar knooppunt 13 in plaats van knooppunt 36. Je loopt dan terug richting de Arnhemse Bovenweg. Door de route hier in te korten mis je wel het merendeel van de fraaie sprengen.
Op de Wandelzoekpagina is er een routebeschrijving te vinden. Daar kun je ook een gps-track downloaden. De wandeling volgt de wandelknooppunten 31 (bij restaurant Wapen van Rijsenburg) - 32 - 12 - 16 - 36 - 37 - 38 - 36 - 16 - 13 - 22 - 24 - 35 - 27 - 31.
Kom je met het openbaar vervoer dan ligt het startpunt bij knooppunt 31. Bus 50 vanuit station Driebergen-Zeist brengt je in mum van tijd naar bushalte Rijsenburg aan de Hoofdstraat in Driebergen-Rijsenburg. De bushalte bevindt zich vlak bij restaurant Wapen van Rijsenburg.
Kom je met de auto dan kun je het beste starten vanaf de parkeerplaats aan de Arnhemsebovenweg. Deze parkeerplaats bevindt zich buiten het best drukke centrum van Driebergen. Volg vanaf de parkeerplaats de oranje bordjes naar knooppunt 16.
Direct aan het begin (of eind) van de route ligt het chique restaurant Wapen van Rijsenburg. Het terras aan de hoofdstraat ligt bij zonnig weer heerlijk in de zon! Redelijk aan het begin van de wandeling heb je vervolgens de theetuin van landgoed Kraaybeekerhof. Vanaf eind april tot oktober kun je hier terecht op het prachtige terras of aan een van de picknicktafels. Leuk plekje! Halverwege de route bevindt zich restaurant Klein Zwitserland. Niet voor niets sleepte dit restaurant in 2021 de award in de wacht van mooiste terras van provincie Utrecht. Een gezellige plek midden in de bossen.
Knopenrondjes zijn korte rondwandelingen met een lengte van 5 tot 10 kilometer in Nederland. Deze wandelingen volgen volledig uitgezette wandelknooppunten, waardoor de route van begin tot eind gemarkeerd is via nummers op de paaltjes langs de route. Dit maakt het ideaal, omdat je niet voortdurend op je mobiel hoeft te kijken voor de gps-track of altijd de routebeschrijving bij de hand moet hebben. Via de Wandelzoekpagina zijn inmiddels al meer dan 300 Knopenrondjes in het hele land beschikbaar.
In Nederland zijn er wandelnetwerken met knooppunten, vergelijkbaar met de fietsknooppunten die je mogelijk kent. Bij een wandelknooppunt zie je een paal met het nummer van het knooppunt en diverse richtingen naar verschillende knooppunten. Elk knooppunt heeft zijn eigen kleur, en je kiest welk knooppunt je wilt volgen. Tussen de knooppunten geven pijlen de juiste wandelrichting aan, corresponderend met de kleur van het knooppunt dat je wilt bereiken. Er kunnen regionale verschillen zijn in de vormgeving van de wandelknooppunten en bewegwijzering. Zo zijn de bordjes bij het Knopenrondje Driebergen oranje van kleur met een blauw nummer of een blauwe pijl.
Je kunt met behulp van de wandelknooppunten een vooraf samengestelde route, zoals een Knopenrondje, volgen. Natuurlijk is het ook mogelijk om je eigen route te plannen met de routeplanner van wandelknooppunten.
