In deze blog
- Start in het fraaie Rijpwetering
- Improviseren bij de Molens, water en meerroute
- Langs de Braassemer
- Over het ringvaartaquaduct
- De polder in op de Molens, meer en waterroute
- Molens op de route
- Heerlijke afsluiting van de molens, water en meerroute
- Al je vragen beantwoord over de molens, water en meerroute
- Dit interesseert je wellicht ook
Start in het fraaie Rijpwetering
Bij de plaats Rijpwetering hadden wij tot de start maar één associatie. Het is de geboorteplaats van Joop Zoetemelk, laatste Nederlandse winnaar van de Tour de France. En dat is alweer meer dan 40 jaar geleden. Verder kenden we het dorp helemaal niet.
Als we de auto parkeren in het centrum, valt als eerste de serene rust op. We zien of horen niemand. Ons oog valt al snel op de vele fraaie boerderijen en woonhuizen langs de vaarten van het dorp. Want water is er genoeg in deze omgeving. Vaarten en sloten trekken hun sporen door de weilanden, of vormen de natuurlijke barrière tussen de weg en de percelen. Ophaalbruggetjes maken het beeld compleet. Wij raken niet uitgekeken en zien zelfs het standbeeld van Joop Zoetemelk over het hoofd.
Het blijkt binnenkort feest te zijn in Rijpwetering. Overal staan heksenwagens, schavotten, boerenkarren en schilden in de tuinen of de weilanden. Jaarlijks vieren de dorpen Rijpwetering en Oud Ade een middeleeuws feest. Over enkele weken barst het feestgedruis los. Het is een feestelijke herinnering aan bloedige twisten, die zich tussen beide dorpen hebben afgespeeld in het verleden.
Improviseren bij de Molens, water en meerroute
De route gaat een groot stuk langs de doorgaande weg. Saai is het zeker niet. Want langs de kant staat de ene mooie boerderij na de andere. Rijpwetering is een echt lintdorp. Als een smal maar lang lint liggen de huizen en boerderijen langs het water. Tussendoor hebben we mooie uitzichten op het polderlandschap. Koeien grazen in de wei, vogels cirkelen boven het land en sloten markeren de grenzen van percelen. Druk is het niet op de weg. De enige weggebruikers zijn wielrenners.
Nadat we onder de snelweg A4 zijn gegaan, verlaten we de doorgaande weg. We slaan linksaf het poldergebied bij de Wijde Aa in. Dan gaat het met de route even mis. Er is een tijdelijke afsluiting van een pad, voor ons om onduidelijke redenen. Gelukkig is de Veendermolen aan de Wijde Aa een baken voor ons. Daar moeten we toch naartoe, dus lopen we via de weg en het fietspad richting die molen. Daardoor missen we wel een stukje langs het water van de Wijde Aa. Gelukkig krijgen we later nog genoeg kans om langs de waterkant te lopen bij de molens, water en meerroute.
Langs de Braassemer
Dan bereiken we de Veendermolen. Niet via de officiële route, maar via de omleiding. Als we een foto maken van de molen, roept de eigenaresse ons. “Kom het terrein op, dan vertel ik wat van de historie.” Hoewel het lastig is om nee te zeggen, doen we dat toch. Indachtig aan de uitdrukking van Joop Zoetemelk “Parijs is nog ver”, roepen wij dat we nog een heel stuk moeten lopen naar ons eindpunt in Rijpwetering. Ze heeft er alle begrip voor en wenst ons nog een fijne wandeling toe. De molen blijkt ook een zeilcentrum te zijn. De kinderen in de optimisten maken op het water hun rondjes onder begeleiding van de instructeur. Met de wind in de zeilen varen ze met flinke snelheid over de plas.
De Wijde Aa mondt uit in het Braassemermeer. Of de “Braassem”, zoals de streekgenoten zeggen. Een groot meer dat vooral bij recreanten in trek is. Ook vandaag, want de wind is ideaal voor een zeiltocht. De route gaat nu een groot stuk langs het meer. Onderweg passeren we het voet- en fietsveer richting Rijnsaterwoude. Het is ideaal fietsweer, er staan daarom genoeg fietsers klaar om de pont te nemen. Wij genieten bij uitspanning Paal 7 van het zonnetje en het uitzicht. Natuurlijk met koffie en appeltaart.
In Roelofarendsveen slaan we de drukte gade in de sluis. Tal van sloepen willen het open water op. Het gaat er allemaal gemoedelijk aan toe. Geen geschreeuw tussen kapiteins, geen woordenwisselingen tussen echtgenoten. Kalm wacht iedereen op zijn beurt om de vaarroute te vervolgen.
Over het ringvaartaquaduct
Na een tijdje verlaten we het Braassemermeer. We vervolgen onze route langs de Oude Wetering, een kanaal tussen de Braassem en de Haarlemmerringvaart. Het dorp Oude Wetering slingert zich als een lang lint langs de waterweg. We lopen nu weer lange stukken over het asfalt. Gelukkig wel op een voetpad, want er zijn genoeg fietsers op het pad. Toch is het absoluut geen saai stuk. Langs het water valt er genoeg te genieten van de drukte op het water en de huizen langs de waterkant.
De Oude Wetering mondt uit in de Haarlemmerringvaart. Dit kanaal werd in de 19e eeuw gegraven als een natuurlijke waterring rondom de Haarlemmermeerpolder. Voor de pleziervaart is de ringvaart de verbinding tussen De Westeinderplassen en de Kagerplassen. Maar ook de beroepsvaart maakt druk gebruik van de ringvaart. Het deel tussen de Nieuwe Meer in Amsterdam en Oude Wetering vormt namelijk een belangrijke scheepvaartverbinding tussen Amsterdam, Gouda en Rotterdam.
We lopen nu parallel aan de Haarlemmerringvaart. We kruisen zelfs de drukke snelweg A4. Onder ons raast de ene na de andere auto het Ringvaartaquaduct in. Het aquaduct kwam in 1961 gereed. Het was toen het eerste aquaduct van ons land. In 2010 is het aquaduct verbreed met een tweede tunnelbuis, om de grote verkeersdrukte aan te kunnen. In de komende jaren zal de oude westelijke buis van het aquaduct worden vervangen.
Boven op het aquaduct slaan we het verkeer gade. Het blijft een mooi gezicht. Boten die langs ons voorbij varen, onder ons de auto’s die de tunnelbuizen ingaan en er aan de andere kant weer uitkomen. Iets verderop is het tijd voor een tussenstop. Onder de parasol en in onze ligstoel relaxen we, terwijl de boten voorbij varen.
De polder in op de Molens, meer en waterroute
Na de drukte bij het ringvaartaquaduct treedt nu de rust in. Over de graslanden lopen we, nog steeds langs de Haarlemmerringvaart. Aan de waterkant liggen kleine recreatieterreinen waar het met dit weer goed toeven is.
We klimmen over diverse hekken. De ene is wat stabieler dan de andere, enig herstelwerk van sommige hekjes is geen overbodige luxe. Bij de plas Hanepoel verlaten we de Haarlemmerringvaart en trekken verder de polder Noordveen in. Daar zijn we niet de enigen. Een kudde runderen ligt precies op het pad voor het hek waarover wij moeten klimmen. Ze maken geen aanstalten om hun plekje snel te verlaten. Door het hoge gras naast het pad lopen we voorzichtig naar het hek. De koeien maken gelukkig wat ruimte voor ons. Langzaam kuieren ze weg op zoek naar een ander geschikt plekje.
Molens op de route
De molens, water en meerroute gaat langs diverse molens. Tijdens de hele wandeling hebben we altijd wel zicht op een molen. Sommige staan in de verte, andere passeren we van dichtbij. In totaal liggen er verspreid over het landschap wel 14 molens.
Wij maken tijdens de wandeling geen gebruik van de kans om een molen te bezoeken. Als de wieken draaien, is de molenaar aanwezig. Vaak zijn zij bereid om alles te laten zien en te vertellen van de molen, de werking en het vak van de molenaar.
Deze molens liggen in het gebied dat de molens, meer en waterroute aandoet:
Veendermolen * – **
Zonnemolen ***
Geestmolen ***
Googermolen *
Moppemolen * – **
Buurtermolen *
Lijkermolen I * – **
Lijkermolen II * – **
Waterloosmolen * – **
Akkerslootmolen ***
Rodemolen * – **
Blauwemolen * – **
Hoogmadese Molen * – **
Vlietmolen * – **
* Deze molens kun je bezoeken op afspraak
** Deze molens kun je bezoeken als de wieken draaien
*** Deze molens zijn niet toegankelijk
Heerlijke afsluiting van de molens, water en meerroute
Het laatste stukje lopen we via de Kleipoel en de Koppoel terug richting Rijpwetering. Daar passeren we de Lijkermolen I en II. Bijzondere namen voor deze molens. Dat heeft overigens geen lugubere betekenis. Ze bemaalden vroeger de Lijkerpolder, vandaar die namen.
Tot slot wandelen we nog een klein stukje over het Joop Zoetemelkpad. In de verte zien we ons vertrekpunt al liggen. “Rijpwetering is niet ver meer”, zeggen we tegen elkaar. Het terras van de Vergulde Vos ziet er aantrekkelijk uit. Dat kunnen we natuurlijk niet links laten liggen.
Met een koel drankje hebben we een mooie afsluiting van deze wandeling. Hoewel er grote delen over verharde paden lopen, hebben we toch een prachtige route gehad. En de Molens, water en meerroute doet zijn naam volledig eer aan. Wat hebben we veel molens en waters gezien vandaag!
Al je vragen beantwoord over de molens, water en meerroute
De route is in totaal 18 km lang. Daarvan is meer dan de helft over verharde paden. Ondanks dat enkele daarvan langs drukke wegen liggen, vonden wij dit in een zonnig weekend niet storend. Een deel van de wandeling voert over onverharde paden. Daarbij liggen enkele hekken met overstappen op de route. Sommige daarvan zijn wat wankel.
De molens, water en meerroute is gemarkeerd, zie onderstaande foto. Wij vonden de markering niet overal terug.
Deze route loopt volledig via wandelknooppunten. Je kunt dus op elk gewenst punt je route starten. Wij kozen ervoor om te beginnen vanaf eetcafé De Vergulde Vos in Rijpwetering. Vanaf dat punt liepen we naar wandelknooppunt 81. Wij hebben de route tegen de klok gelopen, maar met de klok mee is vanzelfsprekend ook mogelijk. Op het volgende kaartje vind je de knooppunten.
Helaas, je hond mag niet mee op de onverharde paden (ook niet als deze is aangelijnd).
- In Rijpwetering is een gezellige stopplaats, namelijk eetcafé De Vergulde Vos.
- Langs de Braassermerplas ligt Paal 7 met groot zonneterras.
- Bij het Ringvaartaquaduct passeer je Restaurant Tussen Kaag en Braassem met lekkere ligstoelen langs de Ringvaart.
Maar onderweg in Roelofarendsveen en Oude Wetering passeer je nog diverse andere gelegenheden waar je wat kunt nuttigen.
