Al vaak hadden we enthousiaste verhalen gehoord over de N70-wandelroute in het Rijk van Nijmegen. Deze heuvelachtige wandeling wilden we daarom graag eens lopen. En na afloop kunnen we volmondig beamen: dit is een van de mooiste wandelingen die je in Nederland kunt maken. Zeker als je ooit wilt gaan wandelen in de bergen, of de Dutch Mountain Trail wilt lopen. Want dan is de N70 wandelroute een ideale voorbereiding. De vele heuvels onderweg maken dit tot een echte kuitenbijter. Gelukkig kom je langs de mooiste plekken. Daar geniet je van de prachtigste uitzichten en vergeet je alle inspanningen.
Ontstaan en naamgeving N70
Bij het horen van N70 denk je niet gelijk aan een wandelroute door de ongerepte natuur. Eerder aan een provinciale weg waar het verkeer voorbij raast. Die naam verdient dus enige opheldering. Het jaar 1970 was het Europees natuurbeschermingsjaar. In Nijmegen wilde men een wandelroute bedenken die langs bijzondere plekken in de natuur liep. In samenwerking met onder andere Staatsbosbeheer heeft men deze wandeling ontwikkeld. Men noemde hem voor het gemak maar N70. En inmiddels is die naam een begrip onder wandelaars geworden.
Onze start van de N70-wandelroute
Deze wandeling kun je starten vanaf diverse plekken in het Rijk van Nijmegen. Wij kiezen op goed geluk hotel ’t Spijker in Beek-Ubbergen. Het hotel met veranda ziet er aanlokkelijk uit. We beginnen eerst met een kop koffie, dat hebben we wel verdiend na een lange autorit. Het hotel is binnen net zo sfeervol. De vriendelijke ober ziet aan onze wandelkleding dat we erop uit trekken vandaag. Als hij hoort dat we de N70 gaan lopen, complimenteert hij ons met die keuze. We zullen volgens hem een prachtige dag beleven.
Na de koffie gaan we op pad. We lopen door het sfeervolle plaatsje en langs mooie woonhuizen. De heuvels liggen in de verte. Het flauwe zonnetje laat de herfstbladeren nog mooier kleuren. Dan verlaten we de verharde weg. Hier begint onze wandeling door de natuur.
Hoogtepunten N70-wandelroute
Deze wandeling gaat door een onwaarschijnlijk mooi en gevarieerd landschap. Na iedere bocht of beklimming is het weer een verrassing wat we zien. We komen zoveel mooie plekken tegen, dat we de meest bijzondere noemen. Maar de beste beleving heb je als je de N70-wandelroute zelf gaat lopen. Dan zul je ongetwijfeld net zo enthousiast zijn als wij.
Acht heuvels
De hele wandeling doorkruist een gebied met maar liefst acht heuvels. Ze hebben allemaal de mooiste namen. Zo passeer je onderweg de Kleverberg, Duivelsberg, Wylerberg, Sterrenberg, Reigersberg, Stollenberg, Boterberg en Ravenberg. Gelukkig gaan de paden ook naar beneden. Zo bereik je schitterende dalen, met ook al bijzondere namen. Zoals bijvoorbeeld het Hengstdal.
Niet voor niets gebruiken veel hardlopers deze route als een zwaar trainingsparcours. We komen op onze tocht een fanatieke hardloper driemaal tegen. En tussen het eerste moment en de laatste ontmoeting zat zeker twee uur. Hij zocht blijkbaar een alternatief voor de zevenheuvelenloop die de zondag erop zou plaatsvinden. Op het allerlaatste moment werd die afgelast.
Dikste boom van Nederland
Al sinds 1540 staat een dikke tamme kastanjeboom in het bos van de heerlijkheid Beek. Hij heeft een omtrek van maar liefst 850 centimeter. Daarmee is het de dikste boom van Nederland. Ook zou het de oudste of een van de oudste bomen in ons land zijn. Bijzonder is zijn naam: dit is de kabouterboom. Dan verwacht je niet zo’n joekel van een kastanjeboom.
We hebben nog geluk dat we de boom kunnen bewonderen. Een aantal jaren terug heeft baldadige jeugd de boom in brand gestoken. De binnenkant van de stam liep hierdoor grote schade op. Maar de boom is sterk en overleefde deze brand.
Prachtige vergezichten
Op veel plekken krijg je de mooiste vergezichten. Soms kijk je uit over de glooiende dalen met weilanden en akkergebieden. Op andere punten kun je kilometers ver kijken. Het uitzichtpunt bij de Wolfsheuvel vinden wij het fraaist. Omlijst door bomen ligt het kerkje van het dorp Persingen. Dit dorpje is met iets meer dan 100 inwoners het kleinste dorp van Nederland. Daarachter zien we de Ooijpolder. En helemaal in de verte stroomt de Waal. Een prachtig gezicht. Maar zo hebben we dat eigenlijk bij de hele route.
Portierswoning van Huis Wylerberg
De eigenaresse van landgoed de Wylerberg woonde hier vanaf 1946. In de aanloop van en tijdens de Tweede Wereldoorlog speelde deze Marie Schuster een heldenrol. Ze heeft vele Joden geholpen te ontsnappen. Na de oorlog bleek dat zij een verre tante was van Nazi Hermann Göring. Ze werd verdacht van collaboratie met de Duitsers. Pas na bemiddeling van een Britse diplomaat kreeg ze haar bezittingen terug en werd haar naam gezuiverd. Nu ziet het huisje eruit zoals een kunstwerk van Anton Pieck, Een schattig huisje, met tierelantijntjes en overal kabouters.
De mooiste bossen
Onderweg loop je door verschillende bossen. Soms met machtige eikenbomen, dan weer door statige lindelanen. Of je ziet stoere beukenbossen. Het meest imponerend is het kastanjebos. De reusachtige kastanjebomen in het kastanjedal geven dit bos een bijzonder karakter. ooit legden de Romeinen op deze plek een legerplaats aan. Ze gebruikten het kastanjehout om te kunnen koken. De goudgele en dieprode bladeren die we vandaag zien, tonen het bos van zijn mooiste kant.
Elzenbeek
In het brongebied van het beekje de Elzenbeek liggen veel restanten van waterpartijen. Ze hebben in de loop der tijd veel functies gehad. Ooit was het een natuurzwembad. Maar ook forellen werden hier gekweekt. Er staat tevens een gerestaureerde spoelput. Die herinnert, net als oude gebouwen in de omgeving, aan de wasserijen die hier zaten. Bij de bronvijver staat een beeld waarin een wasvrouw het wasgoed reinigt in het water.
Authentieke grenspalen en handwijzers
In het Keteldal staat een prachtige grenspaal uit 1909. Twee wijzers wijzen naar Duitsland en Nederland. Op de twee andere wijzers staat “Laat vriendschap heelen wat grenzen deelen”. Tot 1949 markeerde dit de grens met onze oosterburen. Na een grenscorrectie schoof de grens een stuk op in oostelijke richting. Op de route kom je nog vaker prachtige ouderwetse handwijzers tegen. Je kunt ze niet over het hoofd zien.
Motte Mergelpe
Bij de Duivelsberg liggen restanten van de burcht Mergelpe. Die is gebouwd op een afgeplatte aangelegde aarden heuvel, de zogenaamde Motte. Graaf Balderik liet de burcht bouwen rond 1012. Op de rand van stuwwal keek hij uit over de wijde omgeving. Zo zag hij de vijanden van verre aankomen. Graaf Balderik lokte hier zijn aartsvijand Graaf Wichma in een hinderlaag en vermoordde hem. Daarop werd hij veroordeeld tot ballingschap. Net als zijn vrouw. Zij had een paar jaar ervoor haar eigen zus vergiftigd. Op de heuvels waar ooit de burcht stond, is er een prachtig uitzicht op de omgeving. In de verte is het Duitse Zyfflich te herkennen.
Einde van de N70-wandelroute
Na die vele hoogtepunten in het afwisselende landschap lopen we door Beek-Ubbergen terug naar ons startpunt. We hebben een werkelijk fantastische wandeling gemaakt. Ieder deel van de route had weer een ander karakter. Maar een ding hadden ze gemeen: overal toont de natuur zich hier op zijn mooist. Zeker nu in de herfst met de bonte kleurenpracht van de bomen was het prachtig. Maar deze wandeling is volgens ons in ieder seizoen meer dan de moeite waard om te doen.
Het enige nadeel is dat deze wandeling erg populair is. Loop hem daarom bij voorkeur op een doordeweekse dag. In het weekend is het te druk. Dan lijkt de wandeling echt op een provinciale weg waarin je achter elkaar loopt. Wij liepen de route half november op een vrijdag. We kwamen wel wat andere wandelaars tegen, maar het was zeker niet storend.
Wil je nog meer genieten van het glooiende landschap in het Rijk van Nijmegen? Dan is deze wandeling ook een aanrader. Enkele delen van die route overlappen met de N70. Maar je komt ook weer door totaal andere gebieden.
Praktische tips als je de N70-wandelroute gaat lopen
Deze wandeling is zo’n 16 kilometer lang. Omdat de route heuveltje op, heuveltje af gaat, is het een wandelroute die wat meer tijd kost dan een gemiddelde wandeling van die lengte. Ook al omdat je onderweg zoveel mooie plekjes tegenkomt. Neem daar absoluut de tijd voor om daarvan te genieten.
De wandeling gaat over acht heuvels. Het is een heuvelachtig parcours, waar je regelmatig aan het klimmen en dalen bent. In totaal maak je 375 hoogtemeters en loop je 500 traptreden. Het is daarom een pittige wandeling.
Denk je nog niet over een goede wandelconditie te beschikken? Volg dan het online trainingsprogramma van gecertificeerd wandeltrainer Wanda Catsman. Dan ben je snel in staat om langere en zwaardere wandelingen te maken. Je kunt ook het gratis e-book Starten met wandelen downloaden.
De N70-wandelroute is heel duidelijk gemarkeerd. Overal vind je palen met een groene kop. Wij hebben op geen enkel punt getwijfeld hoe we moesten lopen. Dus hoefden we niet te kijken op de routebeschrijving of het gps-bestand.
Er is een routebeschrijving beschikbaar. Het is een flink document van 18 pagina’s. Voor het volgen van de route heb je hem niet echt nodig. Want de markering is overal uitstekend. Wel geeft die veel achtergrondinformatie.
Je kunt de wandelroute op zes verschillende plaatsen starten. Dit zijn:
- Hotel ’t Spijker in Beek-Ubbergen
- Bushalte Rijksstraatweg in Beek-Ubbergen
- Parkeerplaats Holdeurn in Berg en Dal
- Fletcher Hotel Val Monte in Berg en Dal
- Restaurant Tante Koosje in Nijmegen
Op deze website lees je hoe je op de route komt vanaf elk startpunt.
Er zijn diverse mogelijkheden om onderweg te stoppen voor een hapje en een drankje. Iedere uitspanning heeft zijn eigen sfeer en charme. Wij vinden hotel ’t Spijker in Beek-Ubbergen een geweldige plek. Bij mooi weer zit je onder de gezellige veranda. Ook binnen is dit een sfeervolle plek. Maar ook restaurant Tante Koosje in Nijmegen, hotel Val Monte in Berg en Dal en pannenkoekenhuis De Heksendans in Berg en Dal zijn zeker de moeite waard.
