Er is iets magisch aan Petra, de oude stad uitgehouwen in de rode kliffen van Jordanië. De schaal van de bouwwerken die vervlochten zijn met de natuur zou hedendaagse architecten jaloers maken. Petra is de bekendste attractie van Jordanië maar de meeste mensen pakken een bezoek verkeerd aan. Zij nemen de vooringang om direct bij de schatkamer uit te komen. Wij gaan juist via de achteringang naar binnen en volgen dan de avontuurlijke route: de zogenaamde Petra Back Trail. Volgens ons is dit de beste manier om Petra te ontdekken want op deze manier bewaren we het beste voor het laatst.
We staan bij een kleine cabine met een slagboom. Achter de slagboom beginnen de rotswanden die zo kenmerkend zijn voor Petra. Links van de slagboom en eigenlijk nog buiten het park, is al een uit rots gehouwen poort te zien. Het is een voorproefje van wat ons te wachten staat. Onze (gecertificeerde) gids Ramzi vertelt dat hij nog even moet onderhandelen om te zien of hij zonder lokale gids naar binnen kan. Dat lukt en zo beginnen we aan onze wandeling. We lopen tussen de eerste rotsen door en kijken direct onze ogen uit. Het landschap opent zich weer en we lopen bijna helemaal alleen door iets wat vooral als maanlandschap omschreven kan worden. Veel steen, hier en daar een stukje gras en natuurlijk de in Jordanië alom aanwezige zeeajuin. Het oogt buitenaards.
De lange geschiedenis van Petra
Petra wordt nog bewoond door de Bedoeïenen en hier en daar komen we dan ook een ezel, wat geiten of schapen tegen. In de verte zien we kleine geïmproviseerde tentenkampen staan. Bedoeïenen zijn van oudsher een nomadisch volk. Ondanks dat ze hier al een tijd wonen, waren het niet zij maar de Nabateeërs die Petra gevormd hebben tot wat het nu is. Ongeveer 2.800 jaar geleden creëerden zij de structuren waarvan we nu nog steeds versteld staan. Een van de eerste bouwwerken die we tegenkomen is een gereconstrueerde hut op een site die Bayda heet. De opgravingen die hier gedaan zijn geven inzicht in het leven van 9.000 jaar geleden. Half ingegraven en met een op houten palen gebouwd dak van takken en leem. De muren zijn opgebouwd uit rotsblokken. Interessant, maar niet echt waarom we hier zijn natuurlijk.
De Petra Back Trail als voorspel
We vervolgen onze weg. De Petra Back Trail is ongeveer 14 kilometer lang. Die afstand is in een paar uurtjes af te leggen. Maar wanneer je veel foto’s wilt nemen zoals wij, dan doe je er wat langer over. Wij raden aan zeker een halve dag te rekenen als je bij de highlights een rustig rond wil kijken. Er zijn ook mensen die een driedaagse pas kopen voor Petra. Dan kun je elk steentje bestuderen maar dat zal vooral voor archeologen handig zijn. De Petra Back Trail is uitstekend begaanbaar voor iedereen die goed te been is. De grootste uitdaging kan de hitte zijn. Wij zijn er in december en hebben gelukkig ideaal wandelweer. Na het eerste gedeelte dat redelijk vlak is lopen we gestaag omhoog. In de verte zien we de rotsen die we uiteindelijk zullen moeten beklimmen.
 |
Wil je extra inspiratie bij het plannen van de ideale individuele rondreis door Jordanië? Bij de duurzame reisorganisatie Better Places kan de Jordanië-specialist Elena je ondersteunen bij het op maat samenstellen van jouw droomreis. Daarbij mag Petra als bestemming natuurlijk niet ontbreken! |
De Petra Back Trail maakt deel uit van de Jordan Trail, de 675 kilometer lange trail dwars door Jordanië. Het is een van de meest populaire stukken zelfs van de Jordan Trail. Dat is niet voor niks merken we terwijl we verder wandelen. Waar het gesteente om ons heen nog vooral gelig was, wordt de omgeving steeds roder naarmate we dichterbij komen. We stijgen gestaag over paden die uit de rotsen gehouwen zijn. Hoe hoger we komen, des te spectaculairder wordt het uitzicht. Hier en daar zit een bedoeïen die thee en snuisterijen verkoopt. Op enkele plekken zijn traptreden uitgehakt. Dat gaat gemakkelijk in deze zachte steen. Langzaamaan wordt het ook wat drukker om ons heen. Er zijn meer avonturiers die voor de lange weg naar Petra gekozen hebben.
Het echte Petra begint hier
Wanneer we de laatste rotsen bedwongen hebben lopen we door een zee aan ajuin en dan zien we een torenspits boven de rotsen uitsteken. Het is het klooster Ad Deir, het eerste deel van het wereldwonder Petra. Een glad gepolijste façade tussen de ruwe rotsen zorgt voor een mooi contrast. De façade is 47 meter hoog en pas als we ervoor staan, beseffen we hoe hoog dat is. Hoe indrukwekkend het is om zo’n gevel zonder moderne machinerie uit de rotswand te snijden. De stijl van de gevel is typerend voor de Nabateeërs. Het is een mengelmoes van verschillende architectonische stijlen uit de tijd waarin het gebouwd is. Zo zien we zuilen en timpanen die we vooral kennen uit de Griekse en Romeinse architectuur.
Het is nog steeds niet duidelijk wat de echte functie van Ad Deir was. Dat geldt overigens voor veel gebouwen in Petra. Het kan een tombe geweest zijn, maar ook voor religieuze evenementen gebruikt zijn. De opgravingen in Petra blijven tot op de dag van vandaag doorgaan. Daarmee hopen archeologen ook meer duidelijkheid te krijgen over de functies van de verschillende overblijfselen. Zo imposant als de buitenkant is, zo saai is de binnenkant. Het is een kale kamer die ongetwijfeld ooit heel mooi was aangekleed. Helaas is daar weinig van overgebleven.
Het klooster is ook de plek waar de wandelaars van de Petra Back Trail zich moeten mengen met de mensen die door de hoofdingang gekomen zijn. Voor laatstgenoemden is dit het laatste wat zij zullen zien. Al het natuurschoon waar wij ons aan hebben mogen laven zal voor hen verborgen blijven. Zij hebben het mooiste al gezien en wij hebben dat nog tegoed. Dus we lopen verder om de rest van Petra te ontdekken.
De binnenstad van Petra
Het klooster ligt een beetje in een buitenwijk, als je dat zo kunt omschrijven. We moeten namelijk nog wat beklimmingen doen om in de echte stad aan te komen. Wanneer we binnen “de bebouwde kom” zijn, krijgen we het gevoel van een echte stad. We lopen langs ruïnes van de grote tempel en zien ruïnes van de vele gebouwen die de stad vorm gaven. Ooit woonden hier ongeveer 25.000 mensen. De stad bloeide niet alleen figuurlijk maar ook letterlijk. Dankzij een innovatief irrigatiesysteem was de stad een oase te midden van de woestijn. Door de stad heen zijn nog overblijfselen te zien van de irrigatiekanalen en waterbassins. Dit maakte het mogelijk dat er door de stad heen planten konden groeien en inwoners drinkwater en zelfs een badhuis hadden. Er zijn zelfs overstromingen geweest in Petra. Iets wat we ons nu moeilijk kunnen voorstellen wanneer we het droge landschap zien.
Via de Colonnaded Street lopen we richting de koninklijke tombes. De enorme muur is al van veraf te zien. Hoe dichterbij we komen, des te meer details ons zichtbaar worden. De grafkamers zijn door de tijd heen flink onderhevig geweest aan erosie maar maken nog steeds indruk. Helaas past het niet in ons schema om omhoog te klimmen en ze van dichtbij te bekijken. Wij lopen door de straat van façades in. Het is de chique villawijk voordat je bij de schatkamer komt. Hier woonden de rijke en voorname burgers van Petra. Deze voorgevels zijn ook uit rotsen gehouwen. Naarmate we verder door de straat lopen, komen de wanden dichter bij elkaar. We zijn bijna bij het hoogtepunt: de schatkamer.
Al-Khazneh, de schatkamer van Petra
We lopen een hoek om en daar is hij dan: Al-Khazneh, de schatkamer. Toegegeven, het eerste aanzicht is vanuit deze hoek wat minder spectaculair dan wanneer je door de hoofdingang komt. Toch blijft het bijzonder. De gevel is hoog, sowieso hoger dan we ons ingebeeld hadden. We lopen even een stukje richting de hoofdingang om ook de onthulling te zien zoals de meeste mensen hem zien. De rode rotswanden die steeds nauwer samen komen en uiteindelijk elkaar als lamellen lijken te overlappen, om vervolgens de schatkamer te openbaren. We stellen ons voor dat dit de openbaring is zoals Johann Ludwig Burckhardt hem ook zag aan het begin van de 19e eeuw. Deze Zwitser staat bekend als de (her)ontdekker van Petra. Hij is de eerste westerling die dit wereldwonder zag en beschreef. Toen hij de schatkamer onder ogen kwam was deze al zo’n 600 jaar verlaten.
Al-Khazneh is de meest gefotografeerde plek van Jordanië en het is dan ook logisch dat Petra in veel films als decor dient. De bekendste van die films is Indiana Jones and the Last Crusade. Deze film bezorgde Petra naamsbekendheid bij het grote publiek. De blockbuster zorgde voor een enorme stijging in het aantal toeristen. Maar verwacht niet dat net zoals bij Indiana Jones de Heilige Graal binnen ligt. Of dat er een enorm complex achter de gevel verscholen gaat. Het interieur van de schatkamer bestaat slechts uit drie ruimtes die allemaal kaal zijn. Al-Khazneh laat zich het beste aanschouwen van een afstandje.
Einde van onze wandeling over de Petra Back Trail
Wanneer we uitgekeken zijn, onderhandelen we een prijs met een van de chauffeurs van een golfkarretje dat er staat. De laatste anderhalve kilometer laten we ons rijden. Misschien is dit niet de meest avontuurlijke manier om de Petra Back Trail te beëindigen, maar wellicht toch wel. De kar scheurt namelijk tussen de rode rotswanden door en Al-Khazneh is al na een bocht uit het zicht. Wat rest is het lijnenspel van de rotswanden die nu steeds wijder van elkaar af komen te staan. Het is alsof je een video terugspoelt. We zien hoe het landschap zich toespitst naar de schatkamer, maar dan in reverse. De avontuurlijke Petra Back Trail is een absolute aanrader. Wat ons betreft is dit de beste manier om Petra te bezoeken. Het ritje met de golkar, tsja dat moet je zelf maar beoordelen.
Antwoorden op praktische vragen over de Petra Back Trail
Als je al in Petra verblijft dan kun je het beste een taxi nemen naar de achteringang maar vergeet niet je ticket te kopen bij de hoofdingang. Ook als je reist met de Jordan Pass dan moet je eerst een entreekaartje ophalen bij de hoofdingang.
Of je nou de Petra Back Trail doet of de hoofdingang neemt, de prijzen zijn hetzelfde. 50 Jordaanse dinar (ongeveer 65 euro) voor een dag, 55 JD voor twee dagen en 60 JD voor drie dagen. Je kan ook gebruikmaken van de zogenaamde Jordan Pass. Deze kun je aanschaffen vanaf 70 JD en daarmee krijg je toegang tot Petra en vele andere attracties in Jordanië. Zeker de moeite waard als je langer in Jordanië verblijft.
Let op: ook als je gebruikmaakt van de Jordan Pass moet je een entreebewijs ophalen bij de hoofdingang.
Hou er rekening mee dat het in de zomer erg warm kan worden in Petra. Dus als je er in de zomer bent dan is het verstandig om zo vroeg mogelijk te beginnen aan de Petra Back Trail. Wij waren er in december en het was perfect wandelweer, maar ook wij begonnen vroeg. Op die manier blijf je de grootste mensenmassa’s voor.
De wandeling is goed te doen maar zorg wel voor goede schoenen. De combinatie zand en steen kan de ondergrond nog wel eens glad maken. Je loopt ook langs steile afgronden en dus is goede grip geen overbodige luxe. Neem ook altijd veel water mee en wat te eten voor het geval dat je er even doorheen zit. Afhankelijk van het seizoen kun je het beste laagjes kleding dragen. De ochtend kan namelijk nog fris zijn maar het warmt snel op.
Op uitnodiging van de Jordan Tourism Board brachten we een bezoek aan Petra. De inhoud van de blog hebben wij onafhankelijk en objectief samengesteld op basis van eigen indrukken.
