In deze blog
- Nationaal Park Drentsche Aa
- Trage Tocht Gasteren op onze manier
- Langs het Anloërdiep naar Anloo
- Via het beekdal van het Anlooërdiepje naar Gasteren
- Het Gastersche Diep richting Oudemolen
- Terug over de Gastersche duinen
- Praktische informatie over de Trage Tocht Gasteren
- Dit interesseert je wellicht ook
Nationaal Park Drentsche Aa
Het Nationaal Park Drentsche Aa in Drenthe is een oeroud landschap. Het stroomgebied van het riviertje de Drentsche Aa is een van de gaafste beekdallandschappen in West-Europa. Daarnaast is het bekend om de kenmerkende esdorpen: boerderijen rondom de brink, de schapendrift en de akkers in het beekdal.
Een ideaal gebied om te wandelen, want de afwisseling is groot. Je ziet er eeuwenoude karrensporen, grafheuvels en hunebedden. Maar ook prachtige heidevelden met lieflijke vennetjes, en modderige graslandpaden langs de beken. En natuurlijk uitgestrekte bossen met zandmeertjes en duinen.
Trage Tocht Gasteren op onze manier
Wij parkeren onze auto op de Parkeerplaats Gastersche Duinen. Dat is niet het officiële begin van de Trage Tocht Gasteren. Wel lopen we nu gelijk het gebied in dat bekend staat als het mooiste stuifzandgebied van Drenthe. Een mooier begin kunnen we ons niet wensen.
Op het vroege uur is het er nog lekker rustig. Dat was eeuwen geleden wel anders. Hier liep de route tussen belangrijke handelssteden Groningen en Coevorden. De vele paden met diep uitgesleten karrensporen in dit gebied zijn het gevolg daarvan.
Al snel ontdekken we een monument waar Drenthe om beroemd is. We staan pal voor een hunebed. Deze prehistorische grafmonumenten van grote zwerfstenen komen in Drenthe veel voor. De bewoners van de Trechterbekercultuur waren de eerste boeren in Europa. Hun doden begroeven ze in deze graven. Hunebedden zijn de oudste monumenten van Nederland. Ze zijn 3000 tot 5000 jaar oud.
Langs het Anloërdiep naar Anloo
Na een tijdje verandert het landschap sterk. We verlaten de kronkelende paadjes over de heide. We lopen nu over een karrenspoor langs het beekdal. Hier merken we dat er inderdaad genoeg water in dit gebied is. De grond is drassig en we moeten af en toe zoeken naar een begaanbaar spoor. Een groep mountainbikers komt ons tegemoet. Ze zitten helemaal onder de modder. Ook is het lastig fietsen door deze blubber.
Voor ons breekt dan ook een moeilijk stuk aan. We moeten door een enorm drassig veenweidegebied lopen naar de bosrand. Mijn vrouw besluit een andere weg te nemen die er wat droger uitziet. Ik werk me door het zompige grasland en bereik gelukkig zonder al te veel natte voeten het punt waar mijn vrouw al staat te wachten. Zij had minder problemen om het droog te houden.
Hierna wijken we even af van de route. We hebben gehoord dat het het dorpje Anloo leuk is om te bekijken. We lopen zo’n 500 meter extra om dit kleine esdorp te bereiken. Anloo is niet groot met minder dan 170 woningen. De meeste daarvan zijn monumentale boerderijen rondom de brink. En op die brink pronkt op een heuvel een bijzondere kerk.
Magnuskerk
De Magnuskerk is het oudste stenen gebouw van Drenthe. De kerk, gebouwd in Romaanse stijl, dateert uit de 11e eeuw. Zijn naam dankt hij aan een heilig verklaarde Italiaanse bisschop. Binnen de kerk vallen de bijzondere fresco’s uit de 13e en 14e eeuw op.
De kerk diende in de middeleeuwen ook als rechtbank, de Etstoel. Driemaal per jaar kwam de Etstoel bij elkaar om recht te spreken. Tweemaal gebeurde dat in Rolde. Maar op de dag van Sint Magnus was de kerk van Anloo de plek waar recht werd gesproken. Iedere derde zaterdag van augustus speelt men in Anloo een rechtszitting van de Etstoel na.
Via het beekdal van het Anlooërdiepje naar Gasteren
Na dit korte intermezzo vervolgen we onze route. Er ligt weer een prachtig stuk natuur op ons te wachten. We lopen door het beekdal van het Anlooërdiepje. Het is hier prachtig, met oude houtwallen, weilanden en een licht heuvelachtig landschap. De uitzichten zijn geweldig. En in dit beekdal kronkelt het Anlooërdiepje. In de zomer is dit het domein van vlinders, weidebeekjuffertjes en libellen.
Hierna gaan we het Ubbinkbos in. Dit stuk natuur dankt zijn naam aan de drie broers Ubbink. Zij zijn hier kort na de Tweede Wereldoorlog een strook hei gaan bebossen. Het gebied is bekend om de grafheuvels die er zijn ontdekt.
Via de nieuwbouwwijken van Gasteren bereiken we het oude centrum van dit brinkdorp. Ook Gasteren is niet groot, het telt minder dan 500 inwoners. We genieten van de rust in dit vredige plaatsje. Verder vallen de vele prachtige saksische boerderijen op. De ene is nog mooier dan de andere. Wat een genot om hier te mogen wonen.
Het Gastersche Diep richting Oudemolen
We lopen langs het gezellig uitziende pannenkoekenboerderij Brinkzicht. De nieuwste lockdown is de dag ervoor ingegaan. We zullen het dus moeten doen zonder een versnapering. Gelukkig hebben we in onze rugzakken voldoende bij ons. Maar het genot van een kop koffie en appeltaart gaan we de komende weken missen.
Al snel lopen we langs het beekdal van het Gastersche Diep. Dit is in een van de hoofdvertakkingen van de Drentsche Aa. Het wordt hier ook weer drassiger. Een stel wandelaars voor ons wijkt daarom af van het pad. Ze willen verder door de weilanden. Maar die blijken al snel voor enkele onoverkomelijke hindernissen te zorgen. Enkele sloten zijn te breed om overheen te springen. Onverrichterzake lopen ze terug.
De mountainbikers die we tegemoet komen, moeten hun stinkende best doen om niet te blijven steken in de drassige bodem. Met veel stuurmanskunst laveren ze langs de moeilijkste stukken. Even later komt ons een oude man op een bijna net zo oude damesfiets tegemoet. Hier wordt het pad voor ons juist beter begaanbaar. Maar hij zal straks de blubber bereiken. We waarschuwen hem daarvoor, maar hij zegt dat het wel zal meevallen.
Het Gastersche Diep is een van de weinige plekken in Nederland waar de rivierprik paait. Deze voor ons onbekende vis is trouwens geen lieverdje. Ze zuigen het bloed van andere vissen. Daarnaast hebben ze messcherpe tanden. Daarmee kunnen ze gemakkelijk stukken huid van andere vissen bijten.
De route schampt het natuurgebied rond het piepkleine dorpje Oudemolen. Het dorp zelf ligt iets verder. Er is een herberg, maar door de lockdown dus nu gesloten. Daarom lopen we niet naar Oudemolen toe. In plaats daarvan nestelen we ons op een bankje. En doen we ons zo tegoed aan een kop koffie met een broodje.
Terug over de Gastersche duinen
Al snel lopen we over de uitgestrekte heidevelden van de Gastersche Duinen. We zien veel zandverstuivingsheuveltjes in het gebied. Het is nu een stuk drukker dan vanochtend. Veel wandelaars trekken erop uit.
Voor ons komt hier juist een einde aan een schitterende Trage Tocht Gasteren. Want we zijn weer bij het hunebed. Al met was dit een afwisselende wandeling met veel bijzondere stukken natuur. En ondanks het sombere weer hebben we genoten van begin tot het einde. Kun je nagaan hoe mooi het hier is als het zonnetje straalt!
Praktische informatie over de Trage Tocht Gasteren
De Trage Tocht Gasteren is 13 kilometer lang. Bijna de hele route gaat over onverharde paden. Een deel hiervan is drassig, zeker na een periode van regenval. Trek daarom waterdichte wandelschoenen aan die vies mogen worden.
Loop je ook nog even naar het esdorp Anloo, dan wordt de route ongeveer een kilometer langer. Doe je ook Oudemolen aan, dan komt er weer een kilometer bij.
Op wandelzoekpagina staat een uitstekende routebeschrijving van de Trage Tocht Gasteren. Ook vind je hier de link naar de gps-track.
Je kunt je auto gratis kwijt in de buurt van het startpunt, de bushalte aan de Oudemolenseweg in Gasteren. Ook kun je eventueel je auto parkeren op de parkeerplaats Gasterse Duinen. Je loopt dan in een paar stappen naar Hunebed D10. Omdat je op deze manier het hunebed van een andere zijde bereikt, ga je hier rechtsaf en niet linksaf. Hierna pak je de route op aan het einde van punt 3 in de routebeschrijving.
Het startpunt van de wandeling is de bushalte Oudemolenseweg in Gasteren. Buslijn 58 van en naar Assen stopt hier.
Vlakbij het begin- en startpunt van de route ligt pannenkoekenboerderij Brinkzicht. In Anloo ligt De Koningsherberg (iets van de route af). In Oudemolen vind je herberg De Fazant. Hiervoor moet je ook een stukje afwijken van de route.
Op dit moment zijn alle horecagelegenheden tijdelijk gesloten. Neem daarom je eigen eten en drinken mee.
Een ideale Bed & Beakfast ligt in Tynaarlo, een paar kilometer van het startpunt verwijderd. Absoluut een aanrader als je Nationaal Park Drentsche Aa wilt verkennen!
Andere goede opties zijn de al genoemde Koningsherberg in Anloo en Herberg De Fazant. Tot slot is dit een fantastisch natuurhuisje in Gasteren.
