Wij lopen graag een zogenaamde Trage Tocht. Bij een dergelijke wandeling loop je door zowel de natuur (bijvoorbeeld bossen), boerenland en de bebouwde kom van een dorp of stad. Het grote voordeel van een trage tocht voor ons is de variatie. Onlangs deden we vestingstad Wageningen aan. De prachtige wandeling die we daar maakten was het ultieme schoolvoorbeeld van een trage tocht. Houd je van variatie? Bereid je dan voor op bossen, vergezichten, uiterwaarden, een botanische tuin en een alleraardigst vestingstadje.
Trage Tocht bij vestingstad Wageningen
We parkeren onze auto bij het Fletcher Hotel De Wageningsche Berg. We treffen het enorm met het weer: juist deze dag lijkt het eindelijk lente in Nederland te worden! Het is zonnig en omdat er weinig wind staat voelt het aangenaam warm aan. Omdat de parkeerplaats in principe alleen voor bezoekers van het hotel is, melden we onze komst. Een vriendelijke dame bij de receptie wenst ons veel plezier met de wandeling.
Het hotel is buitengewoon fraai gelegen. Van de entree lopen we over het gazon naar het grote terras aan de zuidzijde. Hier worden we direct getrakteerd op een fantastisch uitzicht over de uiterwaarden van de Rijn. Vestingstad Wageningen zien we in de verte aan de rivier liggen. Dit belooft wat voor de rest van de trage tocht! Omdat de uiterwaarden lonken besluiten we de route in tegengestelde richting te lopen. Dankzij het op de wandelzoekpagina beschikbare gps-bestand hoeft dat geen probleem te zijn.
Via het bergpad naar de uiterwaarden
Op het grote gazon met terras van het hotel genieten enkele gasten van de heerlijke lentezon. Ook zien we veel wandelaars voorbij trekken. Ze hebben er zin in, zo getuige hun vrolijke geklets en ferme wandeltred. Op coronaproof afstand volgen we hen over een perfect aangelegd bergpad. Wat is het hier leuk en mooi! Het bergpad slingert door het bos op de flank van de Wageningse Berg. Soms moeten we iets klimmen, dan weer juist afdalen. Eerder dan we hadden gehoopt komen we onderaan de heuvelrug uit.
We steken de Veerdam over en komen vervolgens uit bij de Rijnvallei Wageningse Uiterwaarden. Een groot bord van Staatsbosbeheer waarschuwt ons voor grazende dieren. Onverschrokken betreden we de oer-Nederlandse, Wageningse Bovenpolder. Het is fijn hier. Naast vogelgeluiden horen we niets dan alleen het haast stille windgeruis. Over de Nederrijn vaart een eenzame binnenvaartschipper. We komen er geen enkel rund of paard tegen.
Ergens halverwege de tocht door de uiterwaarden passeren we een oud gebouw met een nogal hoge schoorsteen. Het blijkt de voormalige steenfabriek De Bovenste Polder te zijn. Het is de enige nog bewaard gebleven steenfabriek van drie fabrieken die hier 100 jaar geleden verrezen. Sinds eind vorige eeuw is het een culturele broedplaats voor kunstenaars en muziekbands. Ook vind je hier de Wageningse Kanovereniging (WKV) De Bovenste Polder.
We komen er overigens geen kanoër tegen. Wel zien we, naarmate we dichterbij het oude centrum van Wageningen lopen, steeds meer wandelaars. Opvallend is het aantal vogelaars dat het vlakke natuurgebied met grote verrekijkers bespiedt. Blijkbaar is de omgeving een geliefde, heerlijk rustige plek voor vogelminnend jong en oud.
Het oude centrum van vestingstad Wageningen
Na onze tocht door de oase van natuurlijke rust, beklimmen we de Grebbedijk. Het is er een drukte van belang. Op deze doordeweekse dag lijkt heel Wageningen gebruik te willen maken van het fijne lenteweer. We moeten de dijk delen met niet alleen wandelaars maar ook hardlopers, wielrenners en zigzaggende kinderen. Maar zodra we de dijk verruilen voor het lager gelegen Bowlespark, keert de rust terug. We komen uit in een oud, prachtig ogend deel van Wageningen.
Wageningen ontstond begin 12e eeuw – toen nog direct aan de Rijn gelegen – als boeren gemeenschap. Als klein dorpje kreeg het van de graaf van Gelre midden 13e eeuw stadsrechten. Wageningen had dankzij de ligging aan de Rijn de potentie om uit te groeien tot belangrijke handelshaven. Toch bleef dit vanwege de concurrentie van steden als Arnhem uit. Wel werd de stad een belangrijke vesting tegen onder meer de bisschoppen van Utrecht.
De oude gracht waar we tijdens onze stadswandeling langs wandelen herinnert ons aan die periode. Maar gelukkig kunnen we ook delen van de stadsmuur nog bewonderen. In dit deel van de oude vestingstad komen we op wat fietsers na, haast niemand tegen. Dit verandert als we uitkomen bij de Markt. Al zijn de terrassen nog niet geopend zien we veel gezinnen, jongeren en dagjesmensen op het gezellige plein. Het grote aantal cafés aan dit plein verraadt dat het buiten coronatijd een populaire uitgaanslocatie is.
Via het Torckpark naar de botanische tuin van universiteitsstad Wageningen
Een fraaie wandeling langs de oude stadsgracht voert ons naar het Torckpark. Hier was vroeger de voormalige Landbouw Hogeschool Wageningen gevestigd. Het park was toen niet toegankelijk voor de Wageningers. Dit veranderde toen de uiteindelijke ‘Wageningen University’ verhuisde naar het noordelijker gelegen deel van de stad. Gelukkig maar want het park heeft best wat moois te bieden. Denk aan resten van de stadsmuur, eeuwenoude bomen, de idyllische stadsgracht en fraaie gazons waar het vast goed toeven is in de zomer.
We lopen verder en komen opnieuw uit bij de eerder zo drukke Grebbedijk. Niet al te lang daarna moeten we ineens weer klimmen. Een smal pad tussen charmante huizen door leidt naar het bos van het begin van onze wandeling. Onderweg moeten we echter nog even aan de kant voor een groepje hoog bejaarden. Ze loeren druk discussiërend naar een ooievaarsnest. Op dat moment kijken twee jongen net boven de rand uit. Het selecte wandelgezelschap kraait het uit van plezier.
Bovenop de heuvel komen we uit in de botanische tuin van universiteitsstad Wageningen (Belmonte Arboretum). In de tuin vind je veel bijzondere plantensoorten. Ook heb je er de grootste rhododendroncollectie van de Benelux! Er zijn veel mensen op de been. Sommigen zitten op een bankje te genieten van de bloesems en de lentezon. Anderen zien we de bordjes bij de diverse planten lezen. Wat een heerlijke, rustige omgeving!
De bossen van De Dorschkamp
Vanuit de botanische tuin steken we de provinciale weg over. We komen uit in De Dorschkamp, een landgoed van ongeveer 70 hectare. Net als vele andere gebieden op de Veluwe is Staatsbosbeheer de eigenaar van het beboste landgoed.
We passeren een grote wijngaard. Zo ver het oog reiken kan zien we niets dan kale wijnranken. Toch maar eens terug in het najaar, besluiten we. Naarmate we verder door het bos richting het noorden lopen, wordt het rustiger en rustiger. Zagen we in het begin nog baasjes hun honden uitlaten, nu zijn we blij als we een verdwaalde hardloper tegenkomen. Alhoewel we erg van de bossen houden, zijn we blij als we uiteindelijk weer wat bebouwing zien. Wat ons betreft had het lusje ten noorden van de Geertjesweg niet per se gehoeven.
We steken uiteindelijk de provinciale weg over en komen uit in het bos van de Wageningse Berg. Hier kunnen we weer genieten van de fantastische uitzichten op de uiterwaarden en de Nederrijn. Het nogal slingerende bospad voert ons met klimmen en dalen terug naar onze auto. We hebben er ruim 15 kilometer op zitten. Toch zijn we niet moe maar willen eigenlijk juist nog meer van de omgeving zien. Want wat was deze trage tocht bij vestingstad Wageningen bijzonder afwisselend! Wat ons betreft gaat de wandeling de boeken in als een tocht die je simpelweg ooit gelopen moet hebben!
Alle praktische informatie voor de wandeling bij Wageningen
Hier vind je alles om goed voorbereid aan de wandeling bij Wageningen te beginnen:
Routeinformatie wandeling bij Wageningen
- De wandeling is in totaal ruim 15 kilometer lang. Denk je dat je nog geen goede wandelconditie hebt? Volg dan een online wandeltraining bij gecertificeerd wandeltrainer Wanda Catsman. In korte tijd ben je in staat om langere wandelingen te maken. Je kunt ook het gratis e-book Starten met wandelen downloaden. Het boek geeft je tal van praktische tips, waardoor je meer plezier uit je wandelingen haalt.
- Je zou de tocht ook kunnen inkorten zonder in te boeten aan het concept van trage tochten. Zo kun je de bossen van De Dorschkamp overslaan. Dit scheelt al snel enkele kilometers.
- Op de wandelzoekpagina vind je een routebeschrijving en gps-bestand. Sinds 2021 kun je die alleen tegen betaling downloaden.
- De route door de uiterwaarden gaat voor een groot deel over verharde wegen. Hier kom je echter nauwelijks verkeer tegen. Op de flank van de Wageningse Berg en door de bossen van Oranje Nassau’s Oord en De Dorschkamp wandel je over onverharde wegen.
Bereikbaarheid en parkeren
De officiële start van de trage tocht is bij busstation Wageningen. Kom je met de auto dan kun je die kwijt op onder meer de parkeerplaats aan het Olympiaplein. Na het eerste uur is het hier betaald parkeren. Aan de route vind je nog meer mogelijkheden om je auto te parkeren. Wij hebben hem geparkeerd bij het Fletcher Hotel De Wageningsche Berg. De wandeling kun je dan beginnen bij punt 6 of halverwege punt 3 naar punt 4 op de routebeschrijving.
Horeca aan de wandelroute bij Wageningen
In het centrum van Wageningen vind je bijzonder veel horecagelegenheden. Een daarvan is het beroemde Hotel de Wereld, gelegen net ten noorden van het Torckpark. Het was in dit hotel waar de besprekingen op 5 mei 1945 plaatsvonden tussen de geallieerden en de Duitse bezetter over de overgave. Ook prins Bernhard was bij die besprekingen aanwezig. Het hotel ligt slechts enkele minuten van de route af.
In de uiterwaarden zijn we direct aan de route niets tegengekomen. Omdat het er bij weinig wind best warm kan worden is het verstandig om voldoende drinkwater mee te nemen. Op de Wageningse Berg heb je het Fletcher Hotel De Wageningsche Berg. In de bossen van De Dorschkamp heb je iets van de route af nog het gezellige en sfeervol gelegen Nol in ’t Bosch.
Wandelen met iemand anders
Wil je de wandeling bij Wageningen samen met iemand maken, maar weet je niet met wie? Word klupper en vind nieuwe mensen om leuke activiteiten mee te organiseren. Klup is een online sociaal platform waarin actieve 50-plussers elkaar kunnen ontmoeten om leuke dingen met elkaar te ondernemen.
