De weerberichten voorspelden een sombere, regenachtige dag. We hadden ons al ingesteld op een dagje binnen zitten. Gelukkig hadden de deskundigen het mis. Het zonnetje scheen, fraaie wolkenpartijen zorgden voor een prachtig gezicht. Daarom trokken we onze wandelschoenen aan voor een niet al te lange wandeling bij Noordwijk. We liepen de zogenaamde zandhagedisroute. We struinden door duingebied De Blink, de Amsterdamse Waterleidingduinen en de strandvlakte Langeveld. De uitzichten waren fantastisch. Wil je weten of we de zeldzame zandhagedis hebben gezien? Lees dan vooral verder!
Bloemenpracht op weg naar de wandeling bij Noordwijk
In de auto op weg naar het beginpunt genieten we al volop. We rijden door het hart van de Bollenstreek. De bloementapijten zijn wonderschoon. In de auto ruiken we zelfs de sterke geur van de hyacinten. Naast ons zien we prachtige velden met paarse, witte, blauwe en roze kleuren. We passeren onderweg landgoed de Keukenhof. Later rijden we langs de ingang van bloemententoonstelling Keukenhof. Vandaag mogen 5000 gelukkigen genieten van de bloeiende tulpen, narcissen, krokussen en hyacinten. Collega Hanno en zijn vrouw zijn een van de uitverkorenen. Wat zijn we jaloers!
Van de drukte de rust in
Het eerste stuk van de wandelroute loopt over een fietspad. Het mooie weer heeft veel wielrenners en mountainbikers aangespoord wat kilometers te maken. We moeten goed opletten. Gelukkig is de berm breed genoeg naast het fietspad. Daar lopen we minder risico op een schreeuw van een snelle wielrenner die ons wil passeren. Links ligt het prachtige duingebied op ons te wachten. Aan de overkant van de weg zien we fraaie bollenvelden liggen. We besluiten om na afloop van ons rondje de omgeving hier nog wat verder te verkennen. Want dit is de tijd dat alles goed in bloei staat.
Gelukkig slaan we na een paar honderd meter af. Hier lopen we een stuk rustiger. Vroeger was dit ook een belangrijk bollengebied. In de 19e eeuw groef men veel duingronden af. Die gronden gebruikte men vervolgens voor de bollenteelt. Een paar jaar geleden heeft men besloten om deze velden terug te geven aan de natuur.
Wild spotten
We lopen een klein stukje door het bos. Hier is de route mooi gemarkeerd met de afbeelding van een zandhagedis. Dat is lekker makkelijk. Maar al snel verlaten we het bos. We steken de weg over en gaan meer het open duingebied in. Daar zien we geen markeringen meer. Ook de routebeschrijving vinden we niet altijd even nauwkeurig. Gelukkig biedt de gps-track duidelijkheid.
We lopen nu in het gebied van de Langevelderslag. We volgen de meanderende beek. Ook zien we diverse poeltjes. Daaromheen staan de damherten te grazen. Ze houden ons goed in de gaten. Als we proberen dichterbij te komen, lopen ze snel een stukje verder. Dit spel herhaalt zich een paar keer. Ze lijken schuwer dan de herten die we zagen bij Vogelenzang. Daar bij onze wandeling in de Waterleidingduinen trokken de herten zich minder van ons aan.
Op zoek naar de zandhagedis
We lopen door het toegangshek van de Amsterdamse Waterleidingduinen. Al bijna twee eeuwen lang komt het drinkwater voor de Amsterdammers uit dit gebied. Het is het oudste waterwingebied in ons land.
In het begin pompte men het grondwater hier uit de grond. Later ging men over op een andere manier. Men zorgde dat rivierwater het duingebied kon bereiken. Een bijzondere variant van water naar de zee dragen dus. Dat water werd in het zand op een natuurlijke manier gezuiverd.
De Amsterdamse Waterleidingduinen zijn het leefgebied van de zeldzame zandhagedis. Een paar weken geleden zijn ze uit hun winterslaap gekomen. Nu is het de paartijd. Het felgroene mannetje probeert het bruine vrouwtje te verleiden. We speuren de droge zandplekken af om een glimp op te vangen van het schouwspel. Maar helaas, ze willen geen pottenkijkers bij hun daad. Gelijk hebben ze! We zien ze dus niet.
Het strand op bij de Langevelderslag
Het eerste stuk door het duingebied lopen we nog over een makkelijk herkenbaar pad. Maar verderop loopt de route dwars door de duinen. We zien een paar vaag uitgesleten sporen. Gelukkig biedt de gps-track uitkomst. De parkeerplaats van de strandopgang Langevelderslag ligt in de verte. Dat is voor ons een mooi oriëntatiepunt.
Bij de strandopgang is het druk. Dat geldt ook voor de vele horecatenten die hier zijn. Bij allemaal staat een lange rij. Wij hebben onze eigen proviand meegenomen. Straks zoeken we een beschutte plek op waar we lekker kunnen genieten van ons bakkie troost en de bammetjes.
Op het strand zien we in de verte Zandvoort liggen. Aan de andere kant gloort de bebouwing van Noordwijk. Die kant lopen wij op. Op het strand is het lekker rustig. De zee blijft ons altijd weer boeien Wij genieten van het golvenspel. Maar ook van de meeuwen die boven de branding zweven. Dan duiken ze naar beneden om wat lekkers op te vissen.
In zee maakt een kitesurfer handig gebruik van de stevige wind die er waait. Behendig keert hij zijn board bij de branding en zeilt weer weg. Bij de hoge golven springt hij hoog in de lucht en maakt wat pirouettes. “Dat staat ook nog op mijn bucketlist”, zegt mijn vrouw. Ik spreek af dat ik de foto’s dan wel maak, mij niet gezien!
Lunchen bij de green
Na zo’n anderhalve kilometer banjeren we omhoog door het mulle duinzand. Bij de strandopgang verlaten we de zee. Bovenop het duin hebben we een prachtig uitzicht. Rechts van ons ligt de fraaie Noordwijkse Golfclub. Verder zien we een glooiend duinlandschap. In de verte schittert het blauwe water van een duinven in de zon. Hier kunnen we lekker beschut uit de wind zitten. Een prima stek voor een smakelijke lunch.
We zien twee jongens verwoede pogingen doen om hun golfbal te vinden. Ze hebben beiden de green gemist en moeten in het woeste duinlandschap de volgende slagbeurt maken. Maar eerst moeten ze hun bal weten te lokaliseren. Uiteindelijk slagen ze in hun missie. Deel twee is ook nog lastig. Maar met veel moeite krijgen ze hun bal weer op de fairway gespeeld. Wij zijn geen golfspelers. Maar op zo’n baan spelen in die prachtige omgeving heeft zeker wel wat.
Korstmossen bij De Blink
De lunch heeft ons goed gesmaakt, we hebben weer energie voor het laatste deel van onze wandeling bij Noordwijk. We lopen nu in de buurt van het gebied De Blink. Dit is een van de weinige gebieden van het Zuid-Hollands Landschap die niet toegankelijk zijn voor wandelaars. Dat komt omdat hier zeldzame korstmossen voorkomen. Een stuk verder nemen we het klimmende pad omhoog het bos in. Even verderop zien we wat roods tussen de takken liggen, het lijkt op een muts. Benieuwd naar wat het is, vindt mijn vrouw een aanwijspaal voor een kabouterpad. De rode puntmuts van de kabouter stak boven de takken uit!
Einde van de wandeling bij Noordwijk
Vanuit het bos zijn we gelijk bij de parkeerplaats. Voor onze begrippen was dit een korte wandeling. Maar die acht kilometer zitten vol afwisseling. Bos, open vlaktes, duintoppen, strand. Alles wat me mooi vinden in de natuur hebben we op deze route gezien. Behalve dan die parende zandhagedissen.
We zijn nu in het hart van de Bollenstreek terwijl alles prachtig in bloei staat. Daarom pakken we onderweg nog wat fotomomentjes mee op de mooiste plekken. En we kopen natuurlijk een bosje tulpen bij een bloemenstal. Zo kunnen we thuis nog een weekje nagenieten van de kleurenpracht.
Alle praktische informatie voor de wandeling bij Noordwijk
Hier vind je alles om goed voorbereid aan de wandeling bij Noordwijk te beginnen:
Routeinformatie wandeling bij Noordwijk
- De wandeling bij Noordwijk is acht kilometer lang. Op deze website vind je een routebeschrijving en gps-bestand. Die routebeschrijving vonden we niet altijd even nauwkeurig. Het gps-bestand is daarom erg handig, zeker voor het duingebied. Het laatste stuk loop je daar over nauwelijks herkenbare paden.
- Op een klein deel van de route volg je gemarkeerde paden met de afbeelding van de zandhagedis (zie foto hieronder). Maar op het grootste deel van de wandeling ontbreekt een markering.
- De route gaat vooral over onverharde bos-, gras- en duinpaden. Het eerste stukje vanaf de parkeerplaats loop je langs een fietspad. In de weekenden rijden hier veel wielrenners en mountainbikers. Daarna loop je de hele route over rustige paden. Wij kwamen op een zonnige zondag in april nauwelijks andere wandelaars tegen.
- Normaal gesproken is een toegangskaart voor de Amsterdamse Waterleidingduinen vereist. Er geldt een uitzondering voor wandelaars van de zandhagedisroute. Houd je daarom wel aan de officiële route. Ook moet je bij een eventuele controle kunnen aantonen dat je deze route loopt. Neem dus de routebeschrijving op je mobiel of uitgeprint mee.
- Honden zijn niet toegestaan in de Amsterdamse waterleidingduinen.
Bereikbaarheid en parkeren
- De wandeling bij Noordwijk start bij de kruising Langevelderlaan en Randweg. Hier zijn diverse gratis parkeerplaatsen te vinden. Je kunt de start lastig bereiken met het openbaar vervoer. Vanuit treinstation Leiden Centraal neem je buslijn 57. Je stapt uit in Noordwijkerhout, bij halte Brink. Vanaf hier moet je nog ongeveer drie kwartier lopen naar het beginpunt.
- Buiten coronatijd en in de bollentijd is de aanrijroute naar de start erg druk. Dit komt door de bezoekers van de Keukenhof. Beter is het dan om de wandeling bij Noordwijk te maken op een doordeweekse dag. Bij de wandeling zelf heb je geen last van drukte.
Horeca rond de wandeling bij Noordwijk
Bij het start- en eindpunt van de wandeling ligt pannenkoekrestaurant Langs Berg en Dal. Bij de strandopgang Langevelderslag passeer je diverse strandtenten. In coronatijd is alleen take-away-service mogelijk.
Wil je de wandeling bij Noordwijk samen met iemand maken, maar weet je niet met wie? Word klupper en vind nieuwe mensen om leuke activiteiten mee te organiseren. Klup is een online sociaal platform waarin actieve 50-plussers elkaar kunnen ontmoeten om leuke dingen met elkaar te ondernemen.
