Zo vaak hebben we niet een mooie, witte winter in Nederland. Dus toen het in februari begon te sneeuwen, trokken we snel onze wandelschoenen aan. Een van de wandelingen die we maakten was bij Maarn. Vanaf het station is hier een zogenaamde Groene Wissel te maken naar de Kaapse Bossen. Wat mag je van de 12 kilometer lange, buitengewoon mooie wandeling verwachten? Vooral fraaie, statige landhuizen, glooiende heidevelden en veel afwisseling in prachtige naald- en loofbossen.
Wandeling door de Kaapse Bossen bij Maarn
We parkeren onze auto op een besneeuwde parkeerplaats in een zijstraat vlakbij treinstation Maarn. Door het zonnetje ziet het er bedrieglijk warm uit. Maar eenmaal op weg zijn we blij met onze mutsen en handschoenen. We lopen via de tunnel onder het spoor door en komen uit op het Raadhuisplein. Wat een prachtig raadhuis heeft dit dorp! Het nog niet eens zo oude rijksmonument is een populaire trouwlocatie. Wij begrijpen wel waarom.
Kort hierna lopen we de bebouwde kom van Maarn uit. We betreden het ruim 200 hectare grote landgoed van Huis te Maarn. Hiervan is ongeveer 180 hectare bos. Het landgoed is van grote historische waarde. Het is namelijk een perfect voorbeeld van de buitenhuistuinkunst van begin 20e eeuw. De eerste honderd meter kijken we onze ogen al uit. Wat is de wereld toch mooi onder een witte sneeuwlaag!
Op weg naar het landhuis van Huis te Maarn
Het is redelijk druk in het bos. We zien met name baasjes hun hond(en) uitlaten. Ook komen we regelmatig mensen tegen die hun werkoverleggen wandelend houden. Slim, zo concluderen we, want op deze manier combineer je het zakelijke met het aangename!
Iets verder komt een terreinauto ons tegemoet rijden. De vierwielaandrijving van de Land Rover is zeker geen overbodige luxe. Het heuvelachtige terrein met soms diepe karresporen, zou voor onze eigen auto duidelijk een brug te ver zijn. Achter het Britse voertuig is een slee met lang touw gebonden. Twee kinderen op de slee gillen het uit van plezier. Ze worden vergezeld door twee grote, loslopende, vrolijk blaffende honden.
We vervolgen onze wandeling over smalle paadjes de heideheuvel op en komen uit op een t-splitsing. Omdat we ons even moeten oriënteren pakken we de routebeschrijving erbij. Moeten we hier nu links of juist rechts? Even later komt vanuit een andere richting de Land Rover ons weer tegemoet. De slee is losgekoppeld. De bestuurder opent het raam en vraagt ons vriendelijk of we de weg kunnen vinden. Ter bevestiging wijst hij ons in de juiste richting voor zowel het landhuis als de Kaapse Bossen.
Van Huis te Maarn naar de Kaapse Bossen
Een sprookjesachtig, wit bospad voert ons naar een open vlakte in het bos. We zijn aangekomen bij het statige, neoclassicistische Huis te Maarn. We lezen dat het landhuis uit 1915 nog steeds bewoond wordt. Zonder meer een fantastische plek!
De routebeschrijving leidt ons met een grote boog om de ‘voortuin’ van het paleisachtig bouwwerk. De zon schijnt uitbundig en zorgt voor prachtige fotomomenten. Dat vindt ook een wat oudere man die, gekleed in oud-Brits jagerskostuum, vele foto’s met zijn spiegelreflexcamera maakt.
Kort daarna duiken we weer het prachtige bos in. We komen uit op vele kruispunten met smalle en brede bospaden maar blijven rechtdoor lopen. Pal voor een klein heideveld is ineens een opstopping van wandelaars. Gelukkig gaat een groepje snel naar links, een ander rechtdoor, en wij rechtsaf. Het smalle pad voert ons langs het heideveld naar een chalet bovenop een heuvel.
Het blijkt Châlet Helenaheuvel te zijn, een gezellig ogend restaurant. Vanwege corona is de naam van het chalet tijdelijk omgedoopt tot “Helena to go”. De warme chocolademelk en koffie vinden gretig aftrek. Al blijft iedereen op coronaproof afstand, vinden wij het er te druk, Dus lopen we snel verder.
Naar de Doornse Kaap
Aan de andere zijde van het heideveld lopen we de Helenaheuvel weer af. We komen enkele langlaufers tegen. Onvermoeibaar ‘schaatsen’ ze de heuvel op. Langlaufen schijnt een snel opkomende wintersport te zijn in Nederland. Misschien moeten wij het ook eens gaan doen!
We zijn inmiddels uitgekomen in de Kaapse Bossen, een glooiend natuurgebied van 425 hectare. Hendrik Swellengrebel, gouverneur van de Nederlandse Kaapkolonie in midden 18e eeuw, kocht later de grond. Hij noemde de bossen de ‘Kaapse Bossen’, omdat deze hem deden denken aan die bij Kaapstad.
Er zijn hier naast lange, ook fraaie, korte wandelingen te maken. We zijn overduidelijk niet de enigen die dit gelezen hebben. Kriskras door het hele bos zien we andere stellen van jong tot oud, van het bos genieten. Maar omdat er veel wandelpaden zijn, kan iedereen zich uitstekend aan de coronafstandsrichtlijnen houden. Zelfs bij de Doornse Kaap, een heuvel van 53 meter hoogte, is de drukte onder controle. Op de top van de heuvel staat de Kaap: een uitzichttoren van 25 meter hoogte. De toren is nu helaas gesloten. We besluiten snel terug te keren als de coronasituatie de beklimming van de toren weer mogelijk maakt.
Via een grafheuvel terug naar Maarn
In de winterwandeling die volgt komen we op een gegeven moment langs een informatiebord. Op het bord lezen we dat we naar een grafheuvel uit de prehistorie kijken. We zien inderdaad een heuvel. Bijzonder dat meer dan 3000 jaar geleden hier mensen collectief zijn begraven! In die tijd werden de overledenen veelal gezien als beschermers. Anno 2021 vinden we het een lugubere plek en lopen dan ook weer verder.
Vlak voordat we de prachtige bossen van het landgoed verlaten, moeten we nog even aan de kant. Uit gemak liepen we over het fietspad, maar er zijn twee wielrenners die ons graag inhalen. Alsof de sneeuw kurkdroog asfalt is, roetsjen de twee sportievelingen door het bos. Wij houden het maar bij wandelen en komen na een kwartier terug bij het raadhuisplein van Maarn. De wandeling is helaas weer ten einde.
Praktische informatie voor de wandeling door de Kaapse Bossen bij Maarn
- De wandeling bij Huis te Maarn en de Kaapse Bossen is 12 kilometer lang. Toen wij de wandeling liepen waren alle paden bedolven onder een laag sneeuw. Mooi, maar soms lastig om te zien waar het pad precies loopt. Alleen al om die reden is het raadzaam de gps-track (een zogenaamde gpx) van de wandeling te downloaden.
- De wandeling is een zogenaamde “Groene Wissel”. Dit zijn rondwandelingen van 10 tot ruim 20 km. Ze beginnen en eindigen bij hetzelfde treinstation of dezelfde bushalte. De wandeling is dan ook makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer. Start- en eindpunt liggen bij Station Maarn. In een van de zijstraten kun je je auto gratis parkeren.
- Op de wandelzoekpagina vind je een uitstekende routebeschrijving van de wandeling door de Kaapse Bossen. Hier kun je ook terecht voor een gps-track (gpx) van de route.
- Op de Helenaheuvel ligt een gezellig restaurant met terras. Ideaal om even uit te blazen voor je aan het laatste deel van de boswandeling begint. In coronatijd is er alleen een take-away-service.
- Wil je de wandeling naar Huis te Maarn en de Kaapse Bossen samen met iemand maken, maar weet je niet met wie? Word klupper en vind nieuwe mensen om leuke activiteiten mee te organiseren. Klup is een online sociaal platform waarin actieve 50-plussers elkaar kunnen ontmoeten om leuke dingen met elkaar te ondernemen.
