Deze zomerse wandeling van Les Menuires naar Lac du Lou is precies wat je nodig hebt als je even weg wilt van de drukte. Vanuit het moderne Hotel Higalik wandelen we door stille bergdorpjes, langs grazende koeien en over de groene pistes van La Masse. Onderweg genieten we van panoramische uitzichten vanaf de bergtoppen op de omgeving. Het kraakheldere Lac du Lou is onze eindbestemming. De kers op de taart: een biertje in de zon op het terras van de berghut, gevolgd door een Savoyaardse kaasfondue. Klinkt goed? Lees verder en ontdek hoe deze tocht je zomer onvergetelijk maakt.
Les Menuires in de zomer
Les Menuires. Bekend van skiën, liften, sneeuwkanonnen en warme chocolademelk. In de winter is dit een bruisend skidorp. Skischolen verzamelen op de pleinen. Toeristen zigzaggen over de pistes. Overal hoor je muziek en stemmen in alle talen.
Maar nu is het zomer. En dat is een totaal andere ervaring. De bergen ademen rust. De liften staan stil. De skipistes zijn veranderd in groene alpenweiden. De lucht is warm en geurt naar dennen en wilde bloemen. We zijn hier in juli. De zon schijnt al vroeg en blijft tot laat. Het dorp is stil, maar niet verlaten. Wandelaars, mountainbikers en een handvol locals delen de berg in een ontspannen sfeer. Geen haast, geen drukte. Gewoon frisse berglucht en tijd om van de natuur te genieten.
Vallée des Belleville
Les Menuires ligt in de Vallée des Belleville. Een lange, diepe vallei met charmante dorpjes, grazende koeien en ruige bergtoppen. Dit is het achterland van het bekende skigebied Les Trois Vallées. Maar in de zomer krijgt het iets intiems. Authentieker.
De vallei loopt van Saint-Martin-de-Belleville tot helemaal achterin bij Val Thorens. Onderweg passeer je kleine gehuchten met stenen huizen, houten balkons en bloemen voor de ramen. En overal zijn wandelroutes. Van makkelijke bospaadjes tot pittige tochten boven de 2.500 meter.
Wat ons hier aantrekt is het contrast. De kracht van de bergen én de eenvoud van het buiten zijn. Je hebt niet veel nodig om je goed te voelen: een paar stevige schoenen, een fles water en de wil om te wandelen.
Hotel Higalik
Ons vertrekpunt is Hotel Higalik. Een modern 4-sterren hotel aan het begin van Les Menuires. Gebouwd in chaletstijl, met veel hout. Binnen wacht een stijlvol interieur. Onze kamer is ruim en licht, met uitzicht op de vallei. Helaas hebben we geen tijd om te genieten van het binnenzwembad, de sauna en het turks bad. Ook dineren we niet in het hotel. Dat doen we in het centrum van Les Menuires, bij Brasserie des Belleville. Daar krijgen we van Estelle van het Office du Tourisme de laatste tips voor onze wandeling van Les Menuires naar Lac du Lou.
De volgende ochtend wacht een royaal ontbijt. Vers brood, lokale kazen, yoghurt, fruit, goede koffie. Alles wat we nodig hebben om vol energie te starten met onze wandeling van Les Menuires naar Lac du Lou. Het is erg rustig in het hotel. Wij zijn de enige gasten bij het ontbijt, en slechts weinig andere tafels zijn gedekt. In de winter zal dat hier anders zijn. Het hotel ligt aan het eind van de piste, wat ideaal is.
We vertrekken rond een uur of 10. Onze rugzakken gevuld met proviand. Het hotel vult met plezier onze thermoskannen en zorgt voor een uitgebreid lunchpakket. De zon staat al hoog. De lucht is strakblauw. We voelen het kriebelen: dit wordt een mooie dag.
Onze wandeling van Les Menuires naar Lac du Lou
De route die we vandaag gaan lopen heet Hotel Higalik au Refuge du Lou (beschikbaar bij een betaald abonnement bij Komoot) De totale afstand is iets meer dan tien kilometer. De app zegt dat we in ongeveer vier uur ons doel bereiken. Maar we nemen onze tijd.
We verlaten het hotel en steken langzaam door het dorp naar boven. Via enkele graspaden lopen we richting Le Levassaix. Een oud gehucht dat verstopt ligt tussen de moderne gebouwen van Les Menuires. Hier geen beton of glas, maar traditionele chalets van steen en hout. Alles ademt geschiedenis. Onderweg passeert ons een groep ruiters. Vrolijk kletsend zitten ze op hun paarden.
We horen alleen onze voetstappen en af en toe het zachte geloei van koeien. De zon schijnt fel, maar de wind zorgt voor aangename verkoeling. Het pad voert ons verder richting Le Bettaix. Onderweg passeren we kleine beekjes en bloeiende velden. Le Bettaix is klein en charmant. Wat chalets, een oude schuur, stilte. Door het dorp stroomt het riviertje de Doron. De bloembakken aan de brugleuning zijn gevuld met kleurige bloemen. We zien niemand, hier lijkt het alsof de tijd stilstaat. Het uitzicht op de berg le Teurrre is overal even mooi.
Probleempje!
Daarna begint het echte klimwerk. En er doemt een onverwacht probleem op. De route op Komoot wijst een rechte lijn omhoog. Moeten we met een stoeltjeslift een stuk overbruggen? We zien geen lift, alleen dichtbegroeide struiken. Hoe verder? Gelukkig geeft Estelle via een appje snel duidelijkheid. Iets teruglopen tot het aanwijsbord en vandaar stijgen richting Les Yvôses. Zo gezegd, zo gedaan. Na een tijdje splitst het pad zich. Er slingeren diverse smalle paden omhoog. Wij proberen steeds zoveel mogelijk bij de rechte lijn te blijven die we op de Komoot-app zien. Dat lukt gelukkig redelijk goed. Het pad wordt steiler, maar het uitzicht beloont ons bij elke bocht. We kijken uit over het dal en zien Les Menuires ver onder ons liggen.
Op de top houden we een langere pauze. Het uitzicht is spectaculair. Links de toppen van de Vanoise, rechts de groene hellingen van La Masse. In de verte zien we de gletsjers rond Val Thorens. Dichterbij veel koeien, ze kijken ons argwanend aan. Daarna grazen ze onverstoorbaar verder. Over de route verder hoeven we ons geen zorgen meer te maken. We zitten weer keurig op het lijntje van Komoot. En op de gele borden staat Lac du Lou nu ook vermeld.
Wandelen over de pistes
We steken dwars over de pistes van La Masse. Hier gaan we de komende winter skiën. Nu lopen we door groene weiden. Het voelt bijna onwerkelijk. Het gras ruist in de wind. We horen koeienbellen in de verte. Veel koeien hier, ze blokkeren ons wandelpad. Voorzichtig lopen we hen voorbij, ze weigeren hun positie op te geven.
Iets verderop lopen we onder de liften van La Masse door. Twee technici hijsen zich in een veiligheidsharnas en klimmen soepeltjes een van de palen in. Hoog boven ons sleutelen ze aan het mechanisme van de lift. Want de komende winter moet alles weer pico bello in orde zijn om de skiërs veilig naar boven te brengen.
Langzaam dalen we af. Het pad slingert tussen rotsen, groene hellingen en kleurige bloemen. Af en toe vangen we een glimp op van Lac du Lou. Het is nog een felblauw vlekje in de diepte, maar we komen steeds dichterbij. We versnellen onze pas.
Lac du Lou
En dan zijn we er: Lac du Lou. Het grootste bergmeer van Vallée des Belleville is helder en blauw. Omringd door rotsen, gras en wilde bloemen. Geen bootjes op het water, wel diverse wandelaars en een paar durfals die het ijskoude water inlopen.
Rondom het meer loopt een wandelpad. Dat rondje is een mooie afsluiting van onze wandeling van Les Menuires naar Lac du Lou. We trekken bij een steigertje onze schoenen uit en koelen onze voeten in het water. De zon brandt, maar het meer blijft fris. Geen denken aan dat we een duik nemen, veel te koud. Sommige stukken zijn smal en rotsachtig. Met handen en voeten slechten we die passages. Na een half uur hebben we ons rondje gemaakt. Tijd om in te checken!
Refuge du Lac du Lou
De refuge du Lac du Lou ligt aan de rand van het meer. Een mooi stenen gebouw, eenvoudig maar gezellig. Op het zonovergoten terras is het lekker druk. Veel wandelaars, maar ook gezinnen met jonge kinderen. Die zijn met de auto gekomen en hebben daarna een korte wandeling naar het meer gelopen.
Binnen verwelkomen de eigenaren ons hartelijk. We leggen onze rugzak in de slaapzaal, frissen ons wat op en gaan weer naar buiten. We kiezen een plekje op het terras. Een biertje en een kaasplankje hebben we wel verdiend. We voelen onze benen, onze rug. Maar we voelen ons vooral gelukkig. De wandeling van Les Menuires naar Lac du Lou was een mooi begin van drie dagen in de bergen.
Kaasfondue
Later die avond schuiven we aan voor het diner. Een echte Savoyaardse kaasfondue. Gesmolten bergkaas, knapperig brood, cornichons. En natuurlijk een glaasje lokale wijn erbij. We praten met andere wandelaars. Iedereen vertelt over zijn tocht, zijn route, zijn plannen. Er hangt een sfeer van verbondenheid. Niemand is hier voor luxe. We zijn hier voor het echte werk.
Veelgestelde vragen over de zomerse wandeling van Les Menuires naar Lac du Lou
Les Menuires ligt in de Franse Alpen. Het dorp ligt op 1.850 meter hoogte in het Belleville-dal, tussen Val Thorens en Saint-Martin-de-Belleville. In de winter vormt Les Menuires onderdeel van het skigebied Les 3 Vallées.
Vanuit Nederland kun je met de auto, trein of vliegtuig naar Les Menuires reizen.
- Auto: vanaf Utrecht is het ongeveer 1.100 km rijden.
- Trein: de snelste optie is de Eurostar naar Moûtiers. Vanaf daar is het nog zo’n 30 minuten met de bus of taxi naar Les Menuires.
- Vliegtuig: de dichtstbijzijnde luchthavens zijn Genève en Lyon. Vanuit daar kun je een taxi of huurauto nemen.
De wandeling start tegenover hotel Higalik. Dit hotel ligt aan het begin van Les Menuires.
De wandeling is in totaal iets meer dan 10 kilometer lang. De route voert over bos- en bergpaden die goed onderhouden zijn. Er komen geen moeilijke passages voor. Wel zijn er 700 hoogtemeters te overbruggen.
Nee, er is geen routebeschrijving van deze wandeling. Wel is de route te vinden op Komoot (beschikbaar bij een betaald abonnement) Daarbij valt op dat een deel van de route als een rechte lijn gaat. Of, zoals Komoot aangeeft, “een segment over onbekend terrein”. Vlak voordat je dit stuk bereikt, zie je een geel aanwijsbord met daarop de tekst “Les Yvôses en Col de la Fenêtre”. Volg de route Les Yvôses totdat je bovenop de heuvel bent. Daar pakt Komoot de route weer op. Ook kom je daar al borden tegen die wijzen in de richting van Refuge Lac du Lou.
De paden zijn over het algemeen goed, zonder lastige stukken met rotsen. De wandeling is zwaar vanwege het klimmen. Er moeten 700 hoogtemeters overbrugd worden. Voor een geoefende wandelaar met een goede conditie is deze route prima te doen.
Wij hebben onderweg in de twee kleine dorpen geen mogelijkheid gevonden om wat te eten of te drinken. Neem daarom voldoende proviand mee. Zorg voor voldoende water, vooral tijdens zonnige en warme dagen.
Ja, vanaf het centrum van Les Menuires loopt een wandelpad van iets meer dan 4 kilometer rechtstreeks naar het meer. Ook is het mogelijk om met de auto te komen. Het is dan een klein stukje lopen naar het meer.
Als je overnacht in de berghut, dan is het diner inbegrepen bij de prijs. Het is niet mogelijk om alleen te dineren in de refuge. Wel is er een lunchkaart met warme gerechten (tussen 12 en 15 uur).
Ja, het is mogelijk om te overnachten in refuge Lac du Lou (halfpension). Reserveren is verplicht. Er zijn 33 slaapplaatsen, verdeeld over vijf slaapzalen. Het is niet mogelijk om een privé kamer te boeken. Het is verplicht om gebruik te maken van een eigen laken- of slaapzak. Dekens en kussens zijn aanwezig. Douches en toiletten zijn gedeeld. Voor het douchen is een muntje nodig (tegen betaling). Kijk voor meer informatie op de website van de berghut.
We bezochten de Vallée des Belleville op uitnodiging van Office du Tourisme Les Menuires. De inhoud van deze blog hebben wij onafhankelijk en objectief samengesteld op basis van eigen indrukken.
